________________
ક્રોધાદિક કષાયથી, ભયથી કે હાસ્યથી તેમજ મુખરતા અને વિકથારૂપે જે બોલે નહિ તેમને ભાષા સમિતિવંત જાણવા. ૧૮૦. बहुयं लाघव-जणयं, सावजं निठुरं असंबद्धं । . सारथियजणउचियं, भासासमिओ न भासिज्जा ॥ १८१॥
અતિઘણું, લઘુતા ઉપજાવનારું, સદોષ, કઠોર, સંબંધ વિનાનું તેમજ ગૃહસ્થજનોચિત (હે, હો, આવો, બેસો, જાઓ ઈત્યાદિક) વચન ભાષાસમિતિવંત બોલે નહિ. ૧૮૧. न विरुज्झइ लोयछिई, वाहिज्जइ जेण नेय परलोओ। तह निउणं वत्तव्वं, जह संगयसाहुणा भणियं ॥ १८२॥
જેમ લોકમર્યાદાનો ભંગ ન થાય, તેમજ પરલોક સંબંધી હિતને બાધા ન પહોંચે, તેમ સંગત સાધુની પેરે નિપુણતાવાળું (ડહાપણભરેલું) વેચન બોલવું. ૧૮૨. आहारोवहिसिजं, उग्गमउप्पायणेसणासुद्धं । गिन्हइ अदीणहिअओ, जो होइ स एसणासमिओ ॥१८३॥
આહાર, ઉપાધિ અને ઉપાશ્રય (પ્રમુખ) ઉદ્ગમ, ઉત્પાદના અને એષણા દોષને વર્જી નિર્દોષ અદીન વતિએ ગ્રહે એવો જે ખપ કરે તે એષણાસમિતિવંત સમજવો. ૧૮૩. માહાર-મિત્ત-ને, સદ સવિય ગોવનંથ નિuTuri कह सेसगुणे धरिही, सुदुद्धरे सो जओ मणियं॥ १८४॥
- श्री पुष्पमाला प्रकरण
५४
