________________
જેમની વીર્યશક્તિ અત્યંત ઉલ્લસિત થઈ છે અને જે અલ્પ સમયમાં સિદ્ધિપદ પામવાના છે એવા કોઈક વિરલ હળવા કેમ મહાત્માઓ તે નિબિડ રાગદ્વેષમય ગ્રંથિને ભેદી નાંખે છે. ૯૪ जे उण अभव्वजीवा, अणंतसो गंठिदेसपत्तावि। ते अकयगंठीभेया, पुणोवि वदंति कमाइं॥ ९५॥ - પરંતુ જે અભવ્ય જીવો છે તે તો અનંતીવાર તે ગ્રંથિપ્રદેશ
સુધી આવ્યા છતાં ગ્રંથિને ભેદી શકતા જ નથી. તેથી તેઓ પુનઃકર્મ વૃદ્ધિ કરે છે. ૫ * तं गिरिवरंव भित्तुं, अपुव्वकरणुग्गवजधाराए । अंतोमुहुत्तकालं, गंतुं अनियट्टिकरणंमि ॥ ९६॥ पइसमयं सुझंतो, खविउं कम्माइं तथ्थ बहुयाई। fમછત્તમ કફ, - િવસંત ૧૭ संसारगिम्हतविओ, तत्तो गोसीसचंदणुरसं व। अइपरमनिव्वुइकर, तस्संते लहइ सम्मत्तं ॥ ९८॥
અપૂર્વકરણ (અપૂર્વ શુભ અધ્યવસાય) રૂપે ઉગ્ર વજધારા વડે મોટા પહાડની જેવી દુર્ભે તે નિબિડ ગ્રંથિને ભેદી નાંખી અંતર્મુહૂર્તકાલ પર્યત (અંતમુહૂમ એવો પાઠ સમકિત પચીશીમાં છે ત્યાં તો અપૂર્વકરણ કર્યા બાદ અંતર્મુહૂર્ત કાળે ત્યાં અનિવૃતિકરણે જાય એમ સમજાય છે.) અનિવૃત્તિકરણ (વિશુદ્ધ અધ્યવસાય)ને પામીને ત્યાં પ્રતિસમય અંતર્મુહૂર્ત સુધી
૩૦
ના અવાજ મા
-
શ્રી પુષ્પમાનં
૨
