________________
ता जइ मणोरहाणवि, अगोयरं उत्तमं फलं महसि ॥ ता धणमित्व्व दढं, धम्मेच्चिय आयरं कुणसु ॥४७८ ॥
તેથી તું જો મનોરથને પણ અગોચર એવાં ઉત્તમ ફળની ઇચ્છા કરતો હોય તો ધનમિત્રની જેમ ધર્મ વિષે દૃઢ આદર કર!
૪૭૮.
परिज्ञाद्वार - २०
इय सव्वगुणविसुद्धं दीहं परिपालिऊण परियायं । तत्तो कुति धीरा, अंते आराहणं जम्हा ॥४७९ ॥
અનંતર કહેલા સમસ્ત ગુણ વડે વિશુદ્ધ એવું ચારિત્ર દીર્ધકાળપર્યંત સમ્યગ્ સેવી અંતે-અવસાન વખતે મહાસત્ત્વવંત પુરુષો (તીર્થંકર ગણધર પ્રમુખ સાધુજનો) પાદપોપગમન અનશન વડે આરાધના કરે છે. કેમ કે- ૪૭૯.
सुचिरंपि तवं तवियं, चिन्नं चरणं सुयं च बहुपढियं । अंते विराहइत्ता, अणंतसंसारिणो भणिया ॥४८० ॥
બહુ લાંબો વખત તપ આચરણ કર્યું હોય, ચારિત્ર પાળ્યું હોય, અને બહુશ્રુત અભ્યાસ કર્યો હોય તોપણ અંતે જો તેની વિરાધના કરે તો તે અનંત સંસારમાં પરિભ્રમણ કરે છે, એમ શાસ્ત્ર-સિદ્ધાન્તમાં કહેલું છે. ૪૮૦.
काले सुपत्तदाणं, चरणे सुगुरूण बोहिलाभं च । अंते समाहिमरणं, अभव्वजीवा न पावंति ॥ ४८१ ।।
१४२
श्री पुष्पमाला प्रकरण
