________________
૪. પહજીવનિક અધ્યયનમ
जया मुंडे. भवित्ताणं, पव्वइए अणगारिअं। तया संवरमुक्किटुं, धम्मं फ़ासे अणुत्तरं ॥१९॥ (सं छा०) यदा मुण्डो भूत्वा, प्रव्रजति अनगारिताम् ।
. तदा संवरमुत्कृष्टं, धम्मै स्पृशत्यनुत्तरम् ॥ १९ ॥ સંવર—સંવરને
ફાસે પશે ઉઝિ-ઉત્કૃષ્ટ
અનુત્તર ઉત્તમ ધર્મધર્મને
ભાવાર્થ-જ્યારે મુંડિત થઈને સાધુધર્મ અંગીકાર કરે, ત્યારે ઉત્કૃષ્ટ સંવર (પંચ મહાવ્રત રૂપ) અનુત્તર ધર્મને સ્પશે. ૧૯. जया संवरमुकिट्ठ, धम्म फासे अणुत्तरं । तया धुणइ कम्मरयं, अबोहिकलुसं कडं ॥२०॥ (सं० छा०) यदा संवरमुत्कृष्टं; धर्म स्पृशत्यनुत्तरम् ।
तदा धुनाति कर्मरजः, अबोधिकलुषं कृतम् ॥ २०॥ ધુણઈ કાઢી નાંખે | કલુસ-પાપને કમ્મર્યા-કર્મ રૂપી રજને કહં કરેલું કમ અહિ-મિથ્યાદષ્ટિ
ભાવાર્થ –જ્યારે ઉત્કૃષ્ટ સંવર રૂપ અનુત્તર ધર્મને સ્પશે, ત્યારે મિથ્યાદષ્ટિ રૂ૫ પાપથી સંચિત કરેલ કર્મરજને નાશ કરે. ૨૦.
