________________
શ્રી દશવૈકલિક સૂત્ર સાથે ભાવાર્થ...જ્યારે પુણ્ય, પાપ, બંધ અને મોક્ષ જાણશે, ત્યારે દેવ અને મનુષ્ય સંબંધી શબ્દ આદિ વિષયને અસારદુઃખ રૂપે કરી જાણે. ૧૬. जया निविंदए भोगे, जे दिव्वे जे अ माणुसे । तया चयइ संजोगं, सभितरबाहिरं ॥१७॥ (. ૦) તા નિર્ષિતે મોન,
- यान् दिव्यान् यांश्च मानुषान् ।
तदा त्यजति संयोग, साभ्यन्तरवाह्यम् ॥१७॥ ચય–ત્યાગ કરે છે | સબ્સિતરબાહિરે અંદરસંજોગ-સંજોગને ) ના અને બહારના
ભાવાર્થ—જ્યારે દેવ અને મનુષ્ય સંબંધી શબ્દ આદિ વિષયને આસાર કરી જાણે, ત્યારે બાહ્ય (કંચન-કામિનીના) અને અંદરના (ક્રોધ આદિ) સંયોગોને ત્યાગ કરે. ૧૭. जया. चयइ संजोगं, सब्भितरवाहिरं । तया मुंडे भवित्ताणं, पव्वइए अणगारिअं ॥१८॥ (सं० छा०) यदा त्यजति संयोगं, साभ्यन्तरबाह्यम् ।
तदा मुण्डो भूत्वा, प्रव्रजति अनगारिताम् ॥१८॥ મુડે-મુંડિત
પવઈએ-વીકાર કરે ભવિરાણું-થઈને
અણગારિ-સૉધુપણાને ભાવાર્થ...જ્યારે બાહ્ય-અત્યંત સંયોગોનો ત્યાગ કરે, ત્યારે દ્રવ્યતઃ ભાવતઃ મુંડિત થઈ સાધુધર્મને સ્વીકાર કરે. ૧૮.
