________________
૪. પછવનિકા અધ્યયનમ સચિત્ત માટીવાળું શરીર અને સચિત્ત ધૂળવાળાં વસ્ત્ર–પાત્ર આદિ. તેઓને પણ હાથ, પગ, લાકડે, લાકડાના કટકે, આંગળીએ, લેઢાની સળીએ, સળીઓના સમૂહે કરીને તે સચિત્ત માટીને ખેરવી કે ઉખેડવી નહિ, વારંવાર ઉખાડવી નહિ, એક ઠેકાણેથી બીજે ઠેકાણે નાખવી નહિ, ભેડવી નહિ, બીજા પાસે
દાવવી કે ઉખેડાવવી નહિ, વારંવાર ઉખડાવવી નહિ, એક સ્થાનથી બીજા સ્થાને નખાવવી નહિ, ભેદાવવી નહિ, બીજે પિતાની મેળે જે આલેખતે હોય, વિશેષ વિલેખતે હોય, સંઘટ્ટ હોય, તેને ભેદત હોય, તો તેને અનુમોદ નહિ. જાવજ જીવ સુધી વિવિધ ત્રિવિધ મન-વચન-કાયાએ કરી તેમ કરૂં નહિ, બીજા પાસે કરાવું નહિ, તેમ કરતાને અનુમોદું નહિ. જે તેમ કદાચ થયું હોય તે તેમ કરવાથી પાછો હસું છું, પિતાની આત્મસાખે નિંદું છું. ગુરુસાખે ગહુ છું અને એવા વિચારેથી આત્માને પાછો હડાવું છું. ૧૦ (સૂત્ર–૧૦). से भिक्खू वा भिक्खुणी वा संजय-विरयपडिहय-पच्चक्खाय-पावकम्मे दिआ वा राओ वा एगओ वा परिसागओ वा, सुत्ते वा जागरमाणे वा, से उदगं वा ओसं वा हिमं वा महिअं वा करगं वा हरतणुगं वा सुद्धोदगं वा उदउल्लं वा कायं उदउल्लं वा वत्थं ससि
