________________
૧૧. શ્રી દશવૈકાલિકે પહેલી ચૂલિકા (सं० छा० ) न मे चिरं दुःखमिदं भविष्यति, अशाश्वती भोगपिपासा जन्तोः । न चेच्छरीरेणाने नापयास्यति,
૩૪૫
अपयास्यति जीवितपर्ययेण मे ॥ १६ ॥ ભાગપિવાસ વિષય ભાગવ- વિઅપજવેણ માયુષ્યના વાની ચ્છિા અવિસઇજાય
અતથી
ભાવાર્થ –સયમમાં અરતિજન્ય દુઃખ મને ઘણા કાળ રહેશે નહિ, કારણ કે—પ્રાય: વિષયની તૃષ્ણા પ્રાણીઓને યૌવન અવસ્થા સુધી રહે છે, માટે જ વિષયની તૃષ્ણા અશાશ્વતી છે. જો વૃદ્ધાવસ્થા સુધીમાં પણ આ શરીરે વિષયતૃષ્ણા નહિ જાય, તે પણ મારે આફૂલ-વ્યાકુલ થવુ ન જોઈએ, કારણુ કે—મરણ થશે ત્યારે તે વિષયવાસના ચાલી જ જશે. આવા દઢ વિચારવાળા થવુ જોઈએ. ૧૬. जस्सेवमप्पा उ हविज्ज निच्छिओ,
चउज देहं न हु धम्मसासणं । तं तारिसं नो पइलंति इंदिआ,
उर्वितवाया व सुदंसणं गिरिं ॥१७॥
(सं० छा० ) यस्यैवमात्मा तु भवेनिश्चितः, त्यजेद्देहं न तु धर्मशासनम् । तं तादृशं नो प्रचालयन्तीन्द्रियाणि, उत्पतद्वाता इव सुदर्शनं गिरिम् ॥ १७॥
