________________
શ્રામણ્યપૂર્વક અધ્યયનમ્
समाइ पेहाइ परिव्वयंतो,
.
सिया मणो निस्सरई बहिद्वा ।
न सा महं नो वि अहं पि तीसे,
इच्चेव ताओ विणईज रागं ||४||
समया प्रेक्षया परिव्रजतः स्यान्मनो निःसरति बहिर्घा ।
न सा मम नोऽप्यहमपि तस्याः; इत्येव ततो व्यपनयेद्रागम् ॥ ४॥
મહુ’–મારી.
સમાઈ સરખી પહાઈ દષ્ટિ વડે
નાનથી.
પરિબ્વય તા–સ જમમાં વિચરતા ત્રિ-પ
સિયા–કદાચિત્
મણા–મન નિસ્સરઈ નીકળે
મહિન્દ્રાસ યમથી બહાર તનથી
સાતે ( સ્ત્રી )
અહુ હુ' તીસે–તેણીને
ઇચ્ચેવ એ પ્રમાણે તા-તે સ્ત્રીથી વિષ્ણુઇજ્જ–કાઢી નાંખે રાગ રાગને
ભાવાર્થ સ્વ-પર સમાન દૃષ્ટિએ ચાલતાં, જે કદાચ કની વિચિત્રતાથી પોતાનું મન સંયમથી બહાર નીકળે, તા શુભ અધ્યવસાયથી રાગને દૂર કરવા. જેમ કે–જેના ઉપર રાગ થયેા હાય, તેના ઉપર એવા વિચાર કરવા કે તે મારી નથી અને હું તેણીના નથી. સર્વાં પ્રાણીએ પેાતાના જુદા ખુદા માં ભાગવે છે. ૪.
