________________
શ્રી લબ્ધિ પ્રતિક્રમણ
૧૩૭
ચિંતતિકા
સૂત્ર
મંગલની ભાવના ભોજન અને ભજનમાં સમાન હોય. સાધુનું ભોજન પણ ધર્મલાભ માટે અને ભજન પણ ધર્મલાભ માટે
હું પરમાત્માનો સાધુ – મારી વાણીમાં ઇર્ષ્યા અહં તુચ્છકાર વૃત્તિ ના હોય. વ્યક્તિને ભાષા મળી છે. ત્યારથી વ્યક્તિએ ભાષાનો એક ભયંકર અપરાધ કર્યો છે. ભાષા - વાણી દ્વારા સ્વની પ્રશંસાનું ખૂબ મોટું સંગીત રેલાવ્યું છે.
–
સાધુની વાત હોય કે વ્યાખ્યાન હોય. સાધુનું લેખન હોય કે લેખમાળા હોય પણ સદા સાધુ જાગૃત રહે જયં ભાસંતો
સાધુની ભાષામાં ભાવ કરુણાનું સંગીત હોય, મીઠાશ હોય, પ્રેમ હોય, જીવમાત્રના કલ્યાણની ઝંખના હોય, ઉતાવળ અને આવેગ ના હોય – સાધુની વાણી જિનશાસનની રક્ષક હોય. પ્રભાવક હોય, પણ ક્યાંય કોઈ પ્રત્યે અભાવ. તિરસ્કાર પેદા ન કરે. સાધુ એટલે
સાવધાન.
સાધુ એટલે જાગ્રત
સાધુનું ધ્યેય લક્ષ્ય અખંડ આચાર અને ચારિત્ર માટે – આચાર જ સ્વભાવ કેળવે છે. આદત માણસને વિવશ બનાવે છે. ઇન્દ્રિયની ગુલામીને આદત કહેવાય.
ઇન્દ્રિયની કાબુયુક્ત પ્રવૃત્તિને આચાર કહેવાય. અખંડ આચાર અને ચારિત્ર ખૂબજ મહત્ત્વના અને ઉર્ધ્વગામી
સાધના છે.
આચાર પાલનમાં તનનો સહકાર જરૂરી પણ તન કહે હું મારા મન મિત્રને ક્યારે પણ નારાજ ના કરું - હંમેશા તન મનને અનુસરે
