________________
આવીશ પરીષહા
૨૯૧
યાચના કરવી તે ચગ્ય નથી, એમ સમજતા મુનિ યાચના કરવામાં દુઃખ ન માને અને પુનઃ ગ્રહવાસની ઇચ્છા પણ ન કરે.
૧૫. અલાભ-બીજાની પાસેથી પેાતાના કે પરના માટે આહારાદિ મળવાથી મર્દ ન કરે પોતાની કે દાતારની નિન્દા પણ ન કરે.
અને ન મળવાથી
૧૬. રાગ-કર્મીના ઉદયથી, કાઈ પ્રસંગે, રાગ થાય તે મુનિ ઉદ્વેગ ન કરે; તે માટે ઔષધાહિની ઇચ્છા પણ ન કરે; કિન્તુ શરીર અને આત્માની ભિન્નતાને સમજી, દીનતા વિના, પ્રસન્ન ચિત્તે રાગને સહન કરે.
૧૭. તૃણસ્પશ-વસ્ત્રના અભાવે કે અલ્પ હોય ત્યારે તૃણ (ઘાસ) વગેરેના સથારા કરતાં મુનિ તેના સ્પર્શનું દુઃખ સહન કરે, કિન્તુ કામળ સાધનની કે કામળ તૃણુની
ઈચ્છા ન કરે.
૧૮. સલ–ઉનાળાના તાપથી પસીનાને કારણે ગાત્રા ભીંજાતાં શરીરે મેલ થાય, તે મેલથી મુનિ ઉદ્વેગ ન કરે, સ્નાનની ઇચ્છા પણ ન કરે, તેમ શરીર ચાળીને મેલને દૂર પણ ન કરે, પરં'તુ મલિન ગાત્રાના દુઃખને સહન કરે.
૧૯. સત્કાર-મુનિ, પાતાના સત્કાર માટે ઊભા થવુ', પૂજન કરવુ', માન આપવુ. ઇત્યાદિ અભિલાષા તા ન કરે, કિન્તુ કોઈ એવા સત્કાર કરે તેા હ પણ ન કરે અને સત્કાર ન કરે તે દુઃખ પણ ન ધરે.