________________
आत्मनिंदाद्वात्रिंशिका விக்னேகைவேலின்னசைவிலிலேேேேேசேனன் * भावार्थ : પ્રભુ પ્રત્યે ભક્તિનો પ્રકર્ષ હવેની ગાથામાં દર્શાવવામાં આવ્યો છે. त्वमेव संसारमहाऽम्बुराशौ निमज्जतो मे जिन ! यानपात्रम् । त्वमेव मे श्रेष्ठसुखैकधाम, विमुक्तिरामाघटनाऽभिराम ! ॥ २८ ॥ * अन्वय :
हे जिन ! संसारमहाऽम्वुराशौ निमज्जतो मे त्वमेव यानपात्रम्, हे विमुक्तिरामाघटनाऽभिराम ! त्वमेव मे श्रेष्ठसुखैकधाम ।। * शार्थ : - जिन! डे भगवंत !
4 मे भा। संसारमहाम्वुराशौ-संसा२३५ - श्रेष्ठसुखैकधाम=भोक्ष सुमनो મહાસાગરમાં
__माघार (छ) निमज्जतः=मत
विमुक्ति मोक्ष मे मारे
+ रामा=पत्नी + त्वं तुं
घटना=भिला५ एव=४
- अभिराम सुंदर - यानपात्रम्=४४४३५ (छ)
- विमुक्तिरामाघटनाऽभिराम !=3 + त्वमेव तुं ४
મોક્ષસુંદરીના મિલાપ વડે સુંદર ! * तोऽनो भावार्थ :
હે ભગવંત ! સંસારસાગરમાં ડૂબતાં મારા માટે જહાજ સમાન આપ જ છો. હે મોક્ષસુંદરીના मिला५ पड़े शोमनार, मा५ ४ भा२। मोक्ष सुमन माघार छो. ॥ २८ ।। * तत्त्वरुचिर्वृत्तिः :
त्वमिति । हे 'जिन !' पूर्वव्यावर्णितस्वरूप ! । 'संसारमहाऽम्बुराशौ'अनन्तोत्सर्पिण्यवसर्पिण्यवधिर्यः कालपरावर्तः स एव महासागरोपमस्तस्मिन् । 'निमज्जतः' पतनं कुर्वतोऽर्थाद् भववृद्धिं कुर्वतः । 'मे' मदात्मनः । त्वमेव' भगवानहन्नेव । ‘यानपात्रं' नूतनभववृद्धेर्निवारणोपायं प्राप्तभवस्थितेश्च लङ्घनोपायम् । वर्तत इति शेषः ।
'हे विमुक्तिरामाघटनाऽभिराम !' मोक्ष एव सुन्दरी, तस्याः संयोगेन सुन्दरतम ! । 'मे' मम, 'श्रेष्ठसुखैकधाम' निर्वाणयुवतिपरिचयस्थलीभूतः । 'त्वमेव' भवानेव ।।
