Page Text
________________
ભગવાને ગૌતમને કહ્યું, પણ ઇન્દ્રને આ વાક્ય ન કહ્યું. લેવું છે ચારિત્ર ને લઈ શકતા નથી. સંયમ કબડી મિલે સસનેહી પ્યારા....શ્રાવક ઝંખતો જ હોય. તાપરે જે જટ બંડ સુખ ઠંડી, ચક્રવર્તી પણ વરીયો.
ચારિત્રની કિંમત ચક્રવર્તીને સમજાણી પણ આપણને સમજાતી નથી. તમે ક્યારેય અભિલાષા પણ કરતી નથી. બધા જ કરોડપતિ બની શકતા નથી પણ ઇચ્છા તો હોય જ. કોઈના દીક્ષામહોત્સવમાં ગયા છો? દીક્ષા જોતાં આંખમાં આંસુ આવ્યાં?
ધન્નાકાકંદીના દીક્ષા મહોત્સવ માટે મા ભદ્રા પોતે જિતશત્રુ રાજા પાસે ગઈ છે છત્ર અને ચામર લેવા. સાંભળીને રાજા કહે છે, તમારો દીકરો દીક્ષા લે છે તો હું પોતે જ ઓચ્છવ કરીશ. અને રાજા સામે ચાલીને ભદ્રાને ઘેર ગયો છે. અને ધન્નાના શણગાર સજાવીને વરઘોડો કાઢીને ઉદ્યાનમાં ભગવાન પાસે લઈ ગયો છે. ચારિત્રનાં બહુમાન વિના આ વાત ન બની શકે. શ્રેણિકરાજા ભદ્રામાતાને કહે છે મા? તારા દીકરાનું છત્ર શ્રેણિક ધરશે. હું તારા દીકરાનો સેવક થઈને રહીશ. તમે સાધુનાં પાત્રો ભરો છો, પણ સંયમી બનવાનું મન નથી.
માણસ શ્રીમંતની પગચંપી કરે છે તો શ્રીમંત બને કેન બને પણ ઇચ્છા તો શ્રીમંત બનવાની જ રાખે. સાધુઓની સેવા કરતો પણ માણસ સંયમને ઈચ્છતો નથી કે મને સંયમ મળો. - આઠ વર્ષની વયે સંયમ લઈને કામે લાગી જવું જોઈએ. સંઘ અક્ષતથી વધાવતો હોય, દીક્ષા લેવાની તૈયારી કરી હોય એવું સ્વપ્ન આવ્યું ખરું? માનો કે સ્વપ્ન જોઈ તરત આંખ ખૂલી ગઈ અને કાંઈ ન જોયું તો મનમાં ઉદાસી આવી? હલવો તો બધે જ મળે પણ મુંબઈનો હલવો મુંબઈથી જ લઈ જાય. ભાગલપુરની જ સાડી લઈ આવે. બીજે સારી સાડીઓ મળતી હોય તો ય. . ભાવનગરના જ ગાંઠિયા, શિહોરીપેડા, નાગપુરનાં સંતરાં સ્પેશ્યાલિટીનો મહિમા છે.
તેમ ચોરાશી બંદરના વાવટામાં મનુષ્યજન્મ જ શ્રેષ્ઠ છે, જે ચીજનો જ્યાં મહિમા હોય ત્યાં તે લેવાય. મનુષ્ય જન્મમાં જ ચારિત્રનો મહિમા છે.
સાપ અને ઉંદર રાફડા સાચવે. કોઈનાં ધન લેવા તે પ્રાણ લેવા બરાબર છે. નાગ-સાપ-ઉંદરને પરિગ્રહની મમતા હોય છે. શ્રાવકને સર્વવિરતિનો અભિલાષ જોઈએ. નરક કરતાં નિગોદના જીવો વધુ દુઃખી હોય છે. - ૧થા ભવ એક શ્વાસોશ્વાસમાં કરે. પણ તે જીવ કરતાં પણ સમકિતી વધુ દુઃખી છે, તેને ચારિત્રની ઝંખના છે. અને તેવા શ્રાવકને પૂછવું પણ નહિ કે, તમારે ક્યારે ચારિત્ર લેવું છે? સાધુ પણ ન પૂછે, કેમકે, તે રડીરડીને બળીને ખાખ થઈ જતો હોય છે, પૃથ્વીકાયાદિ જીવોની વિરાધના તેને ઘણી ખટકતી હોય છે. એક ભાઈને પાંત્રીશ વર્ષે તેની પત્નીએ સંયમ લેવાની અનુમતિ આપી. છ વિગઈ ત્યાગ રાખી હતી. તપમાં એક પ્રચંડ તાકાત છે.
જે તપ કર્મ નિકાચિત તપવે, ક્ષમાસહિત મુનિરાયા...તપ-બાળકનિર્દોષ અને નિરોગી હોય છે કારણ તેનો આહાર અને તેનું જીવન નિર્દોષ છે.
પશુઓ શું ખાય? લીલું કે સૂકું ઘાસ પણ તે નિરોગી હોય છે. પશુને ખાસ રોગ થાય નહિ અને ક્યારેક થાય તો તરત મટી જાય. 2 - - -
મનુષ્યને રોગ થાય તો ય તે ખાધા જ કરે. ખોરાક નહિ તો ફુટ. જ્યારે પશુ ખાવાનું જ છોડી દે. અને લાંઘણથી તાવ ટકે નહિ. ઉરલીકાંચન ગામમાં નેચરોપથી ઉપાય છે, કફ કાઢી દે. ગમે તેટલો શ્વાસ
| SR No. | 005787 |
| Book Title | Tattvartha Karika |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kirtipurnashreeji |
| Publisher | Kirtipurnashreeji |
| Publication Year | |
| Total Pages | 136 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |