________________
अभिग्रहिक निज निज मत अभिग्रह, अनभिग्रहिक सहुसरिखाजी, अभिनिवेशी जाणतो कहे जुठु, करे नहीं तत्त्व परिख्खाजी; संशय ते जिनवचननी शंका, अव्यक्ते अनाभोगाजी, अह पांच भेद छे विश्रुत, जाणे समजु लोगाजी ॥४॥ लोक लोकोत्तर भेदे षड्विध, देव गुरु वली पर्वजी, शक्ते तिहां लौकिक त्रण आदर करतां प्रथण निर्गर्वजी; लोकोत्तर देव माने नियाणे, गुरु ते लक्षणहीणाजी, पर्वनिष्ठ इहलोकने काजे, माने गुरुपद लीनाजी ॥५॥ ओम एकवीश मिथ्यात्व तजे जे, भजे चरण गुरु केराजी, सजे न पाये रंजे न राखे, मत्सर द्रोह अनेराजी; समकितधारी श्रुत आचारी, तेहनी जग बलिहारीजी,
शासन समकितने आधारे, तेहनी करो मनोहारीजी || ६ ||
'तिविहं तिविहेण' ' एतादृग् सर्वप्रकारकम्मिथ्यात्वम्मनोवाक्कायैः कृतकारिताऽनुमतिभिः । ‘जाजीवं' वर्तमानजन्मनि यावद् द्रव्यप्राणोपस्थितिस्तावद्, भावप्राणानां ध्रौव्यत्वादत्र द्रव्यप्राणा व्याख्यायिताः । ' वज्जे' त्यजेद् ||११||
* टीडानो भावार्थ :
१..
एण कारणं । पूर्वनी । गाथाओोमां सम्यग्दर्शनगुएशनो अपूर्व महिमा वर्शवामां આવ્યો છે તેથી સમજાઇ રહ્યું છે કે સમગ્ર ધર્મતત્ત્વનો આધાર સમ્યગ્દર્શન છે. સમ્યગ્દર્શન વિના ધર્મનો અંશ પણ ટકી શકે તેમ નથી. ચારિત્રધર્મ અને સમ્યગ્દર્શન વચ્ચે વિનામાવ સંબંધ રહેલો છે. સકળ ધર્મતત્ત્વમાં વ્યાપેલું પરિબળ આ સમ્યગ્દર્શન છે. આથી સમ્યગ્દર્શનનો આદર કરવો જોઇએ.
२.
સમ્યગ્દર્શન એટલે શું ? તત્ત્વની શ્રદ્ધાથી વિશિષ્ટ થયેલો આત્મપરિણામ એટલે જ સમ્યગ્દર્શન. આવા સમ્યગ્દર્શનનો આદર તો જ થઇ શકે જો તેમાં પક્ષપાત ધારણ કરવામાં આવે. સમ્યક્ત્વ માટે જેમ પક્ષપાત ધારણ કરવો જોઇએ તેમ તેનું યથાશક્ય પાલન પણ કરવું જોઇએ. મૂળ ગાથામાં સમ્મત્તે આાયરો ગ ાયવ્યો લખ્યું છે. અહીં જે મૈં અવ્યયની યોજના કરી છે તે સૂચક છે. તે એમ સૂચવે છે કે સમ્યક્ત્વના પક્ષપાતની સાથે તેનું પરિપાલન પણ કરવું જોઇએ.
सम्यक्त्वरहस्यप्रकरणम्, गाथा- ११
९१
