________________
* मूलम् : मिच्छत्तकारणाइं करंति नो कारणे वि ते धन्ना ।
इह चिंतिज्जा मइमं कत्तियसेट्टी उदाहरणं ॥६४॥ * छाया : मिथ्यात्वकारणानि कुर्वन्ति न कारणेऽपि ते धन्याः ।
इह चिन्तयतु मतिमान्, कार्तिकश्रेष्ठिन उदाहरणम् ।।६४।। * गाथार्थ :
કારણ ઉપસ્થિત થઇ જાય છે તો પણ જેઓ મિથ્યાત્વનું સેવન નથી કરતાં તેઓ ધન્ય છે. આ વિષયમાં બુદ્ધિશાળીએ કાર્તિક શેઠના દષ્ટાંતનું ચિંતન કરવું. II૬૪ો. * 'बोधिपताका' वृत्तिः :
मिच्छत्तेत्ति । 'कारणे वि' प्राप्ते विपत्समूहे प्रातिकूल्ये चाऽपि प्राणान्तमवगणय्य । 'मिच्छत्तकारणाइं नो करंति' ये मिथ्यात्वसेवनन्न हि विदधते । ‘ते धन्ना' तीर्थकृदिगगणधरेन्द्रैर्महर्षिभिरपि ते श्लाध्याः, यावद् नरकवासेऽपि ये सम्यक्त्ववन्तस्ते पुण्य-श्लोका दिवि चाऽपि तद्धीना निष्पुण्यकास्ते,
यदभिहितं दिगम्बराचार्यः कुलभद्रैः 'सारसमुच्चय' ग्रन्थे, वरं नरकवासोऽपि सम्यक्त्वेन हि संयुतः । न तु सम्यकत्वहीनस्य निवासो दिवि राजते ॥३८॥ . 'इह मइमं' अत्र बुद्धिमान् - क्षीर नीर विभाजनपरः । कत्तियसेठ्ठी उदाहरणं चिंतिज्जा' मिथ्यात्वत्यागविषयकं कार्तिकश्रेष्ठिन उदन्तञ्चिन्तयतु । इदमत्र हार्दम्, मिथ्यात्वं कदन्नवदकुशलकरम्, यथा कदन्नं द्रव्याऽऽमयानां सर्वेषां भावाऽऽमयानां जनकत्वं मिथ्यात्वस्य । भुक्तमपि वमनीयं यथा कदन्नं प्रतिज्ञातमपि मिथ्यात्वं सम्यक्त्वौषधासेवनेन परिहर्तव्यम्, शास्त्रोपदेशचयस्य सारमिदम्, यदाख्यातं विवेकमञ्जर्याम्,
आमयकारि विसायं मिच्छत्तं कयसणं व जं भुत्तं । तं वमसु विवेगोसहमुव/जिय जीव ! कुसलकए ॥१३६॥ एवं निमित्तान् विजित्य मिथ्यात्वसेवामतिक्रमन्तु ।।६४।।
१७६
'बोधिपताका' टीकया विभूषितं
