________________
આતમધનના ચોર લુંટારું, સ્નેહી-સ્વજનને જાણી, સર્વ જીવ સ્નેહી મુનિ સ્વજનો પર, નિસ્નેહી બનતા. ધન ૮૭
ગોચરીમાં ૧૦૦ ય ડગલા ઉપર ઉપયોગ રાખી શકે તો એ અભ્યાહત હોવા છતાં દોષ નથી ૨ ગણાતો. આ આચીર્ણ અભ્યાહત છે.
અનાચીર્ણ અભ્યાહત બે રીતે છે. સ્વગામ-અભ્યાહત અને પરગામ-અભ્યાહત.
સાધુ જે ગામમાં છે, એજ ગામમાંના શ્રાવક કે શ્રાવિકા સાધુ માટે ગોચરી લાવે તો એ
સ્વગામ અભ્યાહત.
અને બીજા ગામમાંથી સાધુ માટે ગોચરી લાવે તો એ પરગામ અભ્યાહત.
આ બધુ જો એવી રીતે શ્રાવકો કરે કે સાધુને એ ગોચરી નિર્દોષ જ લાગે. અભ્યાહત ન લાગે. તો એ પ્રચ્છન્ન અભ્યાહત.
ર
અને સરળ શ્રાવકો સાધુઓને કહી જ દે કે “તમારા માટે જ લાવ્યા છીએ.” તો એ પ્રગટ અભ્યાહત.
આ દોષમાં વિશેષ બાબત જોઈએ.
(ક) પ્રાચીનકાળના ઘરો જોશો તો દેખાશે કે એમાં ગાળા પદ્ધતિના ઘરો ય રહેતા. અર્થાત ઉભી લાઈનમાં એકજ ઘરમાં પાંચ-છ ઓરડાઓ હોય, પહેલા ઓરડામાં રહેલાને છેક પાંચમાં ઓરડામાં રહેલી વ્યક્તિ પણ દેખાય એ રીતે સીધી લાઈનમાં બધાના એક સરખા દરવાજા રહેતા. હવે ક્યારેક આવા એકજ ઘરમાં ત્રણ-ચાર રસોડા પણ હોય. તો વી પહેલા ઓરડાના પહેલા રસોડામાં વહોરનારા માટે પાંચમાં ઓરડામાંના ત્રીજા-ચોથા રસોડામાંના બહેન વસ્તુ લઈને છેક પહેલા ઓરડામાં લાવે તો આ અભ્યાહત ગણાય.
અહીં પૂર્વ તો સંઘાટક વ્યવસ્થા હતી એટલે એક સાધુ વહોરવામાં ઉપયોગ રાખે અને બીજો સાધુ ત્રણ ઘર દૂરથી આવતા બહેન, ગોચરી વગેરેમાં ઉપયોગ રાખે. જો એ બહેન કાચાપાણીની ડોલ વગેરે હટાવીને કે વનસ્પતિ વગેરે હટાવીને આવતા દેખાય તો સાધુ એ ન વહોરે અને આવા કોઈ દોષ ન હોય તો સાધુ વહોરે.
ટૂંકમાં જયાંથી રસોઈ-ભોજન લવાય છે, તે જગ્યાથી માંડીને સાધુ સુધીની બધી જગ્યામાં જો સાધુનો ઉપયોગ રહેતો હોય તો જ એ ગોચરી વહોરાતી.
ર
હા ! જો એક જ સાધુ વહોરનાર હોય તો તો આવી ગોચરી પણ ન ચાલે. કેમકે એનો ઉપયોગ તો ગોચરી વહોરવામાં હોવાથી દૂરથી આવતી ગોચરીમાં એને ઉપયોગ ન જ રહે.
આજે આવી ઘરપદ્ધતિ ઓછી જોવા મળે છે. ફલેટ કે બંગલા પદ્ધતિમાં આ બધુ શક્ય જ નથી. વળી સંઘાટક વ્યવસ્થા પણ લગભગ પળાતી નથી. એટલે બાજુના ઘરમાંથી લાવવામાં આવે તોય એ વસ્તુ સાધુને ન કલ્પે.
વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૦ (૮૭) વીર વીર વીર વીર વીર