________________
વાળને અડતાની સાથે હણનારું લેશથી પણ નારીપરિચય સાધતા અને ૮.
» સાધતા અંત કરારું. ધનતે..,૪૨
તાલપુટ ઝેર તાળવે અડતાની સાથે
આજે પણ...
છતાં બાપુજીએ ગમે તે કરીને પરિવારને સાચવી લીધો. એમણે શું કર્યું? એ મને આ | ખબર નથી,
પણ બરાબર બે મહીના બાદ. એ દગાખોર ભાગીદારનો એકનો એક દીકરો ટૂંકી માંદગીમાં મરી ગયો. 5
અમને બધાને સમાચાર મળ્યા. અમે એકી અવાજે મનમાં બોલી ઉઠ્યા. “સારું થયું. એને એના પાપનું ફળ મળી ગયું...”
પણ અમારા સૌના આશ્ચર્ય વચ્ચે અમે જોયું કે મારા બાપુજી સમાચાર મળતા જ Eી તરત જ કપડા પહેરી બહાર જવા નીકળ્યા.
અમે પૂછ્યું “બાપુજી ! ક્યાં જાઓ છો?” બાપુજીએ કહ્યું કે
- ભાગીદાર અત્યારે ઘણો ચિંતામાં હશે, એને આશ્વાસન આપવા તો જવું જ ER # જોઈએ ને ? મારો જૂનો મિત્ર છે. એની પડખે આવા વખતે ઉભો રહીશ તો એને ૪ 8 ખૂબ શાંતિ થશે.”
અમે બધા હેબતાઈ ગયા.
“એ દગાખોરની સાથે સંબંધ રાખવાનું શું કામ છે આપણે ? એને એના પાપોનું 8 ફળ આ જ ભવમાં મળી ગયું...”
અમે આક્રોશથી બોલેલા.
એ વખતે મારા બાપુજી જે શબ્દો બોલેલા એ આજે ૨૮ વર્ષ પછી પણ મને છે, બરાબર યાદ છે. એમણે મારે માથે વહાલથી હાથ ફેરવી કહેલું કે
“બેટા! આપણે વીરના વારસદાર છીએ. વિરપ્રભુએ ક્ષમાના મંત્રને આત્મસાત કર્યો અ થ હતો ને ! તો આપણે આપણા પરમપિતા વીરના નામને દિગંતમાં ફેલાવવું છે? કે એ યા ગા નામને કલંક લગાડવું છે? બેટા! યાદ રાખજો. હંમેશા ક્ષમાના પુષ્પો જ તમારા જીવનમાં ગા ૨ વાવજો, જેથી તમારું જીવન મઘમઘાયમાન રહે.”
આજે મારી ઉંમર ૪૨ છે, દીક્ષાપર્યાય ૨૧ વર્ષનો છે. પણ આ પ્રસંગ મારા જીવનનું સંભારણું બની ગયો છે.
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૨)
