________________
માતપુત્ર પણ પાપ કરતા. મોહથી ઘાયલ થાતા. કાનનાક પગન્હાય રહિત વૃદ્ધીને પણ નાવે જોતા. મન તે... ૪૧
(ગૌતમસ્વામીના વારસદાર બની તો શકાય પણ એ માટે ભોગ ખૂબ જ આપવો
આ પડે હોં ! ગુરુના દરેકે દરેક નિર્ણયો માટે બુદ્ધિનો દુરુપયોગ કરવાનો ચાલુ હોય તો આ આપણું શિષ્યપદ લગીરે શોભતું નથી, એ આપણને ક્યારે સમજાશે...)
છે
અ
ણ
၁။
ર
આ
ਮ
રા
111111111111111
અ
ણ
၁။
ર
૧૯૫. બેટા ! આપણે વીરના વારસદાર છીએ !
અ
ਮ
રા
(સાધ્વીજીના શબ્દોમાં →)
વાત ઘણી જ જૂની છે.
લગભગ ૨૮ વર્ષ એ પ્રસંગને થઈ ગયા.
અમે મુંબઈમાં રહેતા હતા.
એ વખતે મારી ઉંમર ૧૪ વર્ષની !
બાપુજી હાર્ડવેરનો ધંધો કરતા, પણ આર્થિક સ્થિતિ સારી ન હતી.
અમારો ૮ જણનો પરિવાર !
બાપુજીનો બીજા એક વેપારી સાથે ભાગીદારીમાં ધંધો ચાલતો હતો. ધંધામાં મૂડી બધી એ ભાઈની અને પરિશ્રમ-મહેનત બધી મારા બાપુજીની... એ રીતે એ ભાગીદારીં ચાલતી હતી.
આ પણ અમારું કમભાગ્ય !
એક દિવસ
એ ભાગીદારે દગો દીધો.
કમાનાર માત્ર મારા બાપુજી !
મૂડી ખાસ કંઈ જ નિહ. અધૂરામાં પૂરું મારા બાપુજીને ત્રીજા સ્ટેજનો ટી.બી. હતો, એની દવાનો ખર્ચો પણ વધારે. આવી માંદગીમાં પણ બાપુજી કુટુંબના ભરણપોષણ માટે સખત મહેનત કરતા.
5 = = $ = les
ર
રા
છે
અ
અચાનક એણે ભાગીદારી તોડી નાંખી, મારા બાપુજીને એક રૂપિયો પણ ન આપ્યો. બાપુજીની અને સાથે અમારા બધાની ચિંતાનો કોઈ પાર ન રહ્યો.
ણ
၁။
શું કરવું ?
ર
આટલા જણનું પેટ કેમ ભરવું ? બાપુજીની દવાઓ કેમ પૂરી કરવી ?”
અ
એ દિવસો, મહિનાઓ કેવા માનસિક તનાવમાં વીતાવેલા, એ યાદ આવે તો
મા
રા
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૬૧)
