________________
- ઉધકારી સ્વજનોને ત્યાગી દીક્ષા લીધી વેગે, સંયમઘાતક શરતો
ગમે ત્યાગી દીક્ષા લીધી વેગે, સંયમઘાતક ગુરુદ્રોહાદિક દોષ કેમના ત્યાગે? છતાં, એમની સેવાદિમાં શક્તિ હોવા છતાં ઉપેક્ષા કરનારા સંયમીઓ ક્યાં ! અને આ આ ૩રના ગુરુણી, છતાં સ્વગુણીવૈયાવચ્ચી શ્રમણી ક્યાં !)
- ૧૭૧. છૂટછાટ આરાધનામાં નહિ પાંચતિથિ અવશ્ય આંબિલ કરવાનો એ મહાત્માને નિયમ ! એ ઉપરાંત એમને મોટી-મોટી ઓળી તો ચાલુ જ હોય. એકવાર ૭૦-૭૧ એ બે ઓળી એક સાથે કરી. એની ઉપર અટ્ટમ કર્યો. ૧ દિવસ પારણું કર્યું અને તરત બીજા દિવસે ચૌદશ આવી.
એજ દિવસે ૧૫ કિ.મી.નો વિહાર હતો. આ મહાત્મા દોષિત ગોચરી વાપરતા ર ન હતા.
ઉનાળાનો દિવસ, બપોરે ૧૨ વાગે પટેલોના ઘરોમાં જઈને ગોચરી વહોરી રે લાવ્યા. લુખા રોટલા અને પાણીથી ચૌદશનું આબિલ કર્યું.
(આપણી મુશ્કેલી એ છે કે
જે અનુકુળતાઓ ભોગવીએ છીએ, એમાં છૂટછાટ મૂકવા તૈયાર નથી. અનુકૂળતામાં જરાક પણ ખામી આવે, એ મન કબુલ કરતું નથી. ૨ જ્યારે આ મહાત્મા આરાધનામાં છૂટછાટ મૂકવા તૈયાર નથી. બે મોટી ઓળી, ૨
ઉપર અટ્ટમ, એક જ પારણું, લાંબો વિહાર, ઘોર તાપ... છતાં આંબિલ કરવાનું જ, F આ નિર્દોષ ગોચરી જ વાપરવાની.. દાળ-ઢોકળાદિનો વિચાર પણ નહિ કરવાનો.) આ
૧૭૨. વિરાગની મસ્તી (સાધ્વીજીના શબ્દોમાં -2) “સાહેબજી ! આ વાપરો. આ તમારા માટે ઘણી સારી વસ્તુ છે...” મેં ૮૦ વર્ષના એ વૃદ્ધ સાધ્વીજીને કહ્યું.
અમારા વડીલ સાધ્વી સૌભાગ્યશ્રીજીના એ શિષ્યા હતા. અમે એમની સેવામાં આ રોકાયેલા હતા. એમને આંખે બિલકુલ ન દેખાય, અમે જે આપીએ એ વાપરી લે. આ માં એમની ઉંમર અનુસાર અમે સારી વસ્તુઓ આપવા પ્રયત્ન કરતા. CITI વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૩૪)
"
