________________
સર્વપ્રસંગે નિજદોષો-પરગુણનું દર્શન કરતા. ફ઼રગડુ-મૃગાવતી સમતે વેગે મુક્તિ વરતા, ધન તે...૨૨
“આવા ઘાતકીને તમે જવા કેમ દીધો ? ચીસ પાડી હોત, તો અમે બધા એને
આ પકડી લેત. અને આવાને ઓઘો પાછો આપવા મોકલ્યો. એ શું લાયક છે. ઓઘા આ
માટે?'
શિષ્યોનો આક્રોશ વધી ગયો.
પણ આ તો જિનશાસનના મહાન જૈનાચાર્ય !
ભગવાન મહાવીરદેવનાં અદકેરા સેવક !
“એ બિચારો અજ્ઞાની છે, ક્રોધી છે. ઓઘો પાછો આપવા જવાની આપણી કરુણા-ઉદારતા કદાચ એને આંચકો આપે, એને પશ્ચાત્તાપ થાય તો એનો ઉદ્ધાર થાય. અ બાકી આવા પાપો કરનારા એની શી દશા થાય ? આપણે આપેલી શિક્ષા એને અ
મા
રા
અ
ણ
၁။
ર
111111100000000
સુધારવાની નથી.
એ ગોશાળો બને, તો મારે મહાવીર ન બનવું ?'
(ચપ્પુના ઘા મારનારા શિષ્ય પ્રત્યે પણ લેશ પણ રોષરહિત આ આચાર્યદેવની વાતો સાંભળ્યા પછી શું એમ નથી લાગતું કે
આપણા શિષ્ય-શિષ્યાઓની નાની-મોટી ભૂલો બદલ એમના પ્રત્યે તિરસ્કાર કરવાને બદલે હોંશિયારીથી, વાત્સલ્યથી, ચતુરાઈથી એમને આપણા બનાવી એના દોષો દૂર કરીએ... ?)
૧૬૯. વૈયાવચ્ચ સહેલી નથી
અ
ઇ 6
આ
મા લોચાને મોઢામાંથી ખેંચી કાઢતા...
રા
၁။
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૩૨)
ર
$ =
(સાધ્વીજીના શબ્દોમાં →)
આ
અમારા એક સાધ્વીજીને ગળામાં કેન્સર થયેલું. પાંચ વર્ષ એની ઘોર વેદનાઓ આ સહન કરી, એમાં પણ છેલ્લા ૫-૬ મહિના તો હદ થઈ ગઈ.
છે
એમની સેવા એક સેવાભાવી સાધ્વીજીએ કરી.
રા
આ
ક્યારેક આખી રાતની રાત જાગે, વારંવાર ઉઠવું પડે. દિવસે થોડોક ટાઈમ અ ણ સંથારી જાય.
၁။
ર
એ કેન્સરવાળા સાધ્વીજીના મોઢામાંથી માંસ અને લોહીના લોચા નીકળે...
આ બધું કોણ કાઢે ? કોણ સાફ કરે ?
પણ એ વૈયાવચ્ચ સાધ્વીજી પોતાના હાથથી જ એ લોહીથી લથપથ માંસના અ
મા
રા
၁။
ર
