________________
એ પળ ગણોનું. વિનય વિનાનો બહુશ્રતધારી, મડદુ જીવ વિનાનું. પન તે,
વિનય મળ છે જિનશાસનનું, વિનય મળ ગણોન તિ
ક્ષમા કરશો, પણ સાચી વાત એ છે કે દીક્ષા બાદ ૨૨ વર્ષનાં પર્યાય દરમ્યાન આ મેં કદીપણ કોઈને પણ નાનકડી ચિટ્ટી પણ લખી નથી. સગા માતા-પિતાને પણ નહિ કે આ 4 અતિપરિચિત બહેનપણીઓ, સાધ્વીઓને પણ નહિ. એ ચબરખી લખવાનું પાપ મારે કરવું .
ન હતું. માટે મેં પત્ર લખ્યો ન હતો. ભૂતકાળના મહાત્માઓ પત્ર લખતા ન હતા ને?” અને હું એ શબ્દો સાંભળી રહી. એમાં રહેલો જિનાજ્ઞા પ્રત્યેનો ભારોભાર સદૂભાવ આ ણ મારા અંતરાત્માને સ્પર્શી ગયો. ફોન-ફેક્સ-મોબાઈલાદિના કાળમાં આવી એક ચબરખી ણ) ગળ લખવા જેટલી પણ પાપવૃત્તિથી ધ્રૂજતા મહાત્મા એ કદાચ ઘોર તપસ્વીઓ કરતા પણ ગઈ.
| ચડીયાતા ગણાય. આ સ્વજનધૂનન પણ કેવું ! ૨૨ વર્ષમાં એકપણ પત્ર નહિ ! સંસારી ઘરે પણ નહિ! આ
ભલે એ પરસમુદાયના હતા, મારાથી પર્યાયમાં નાના હતા. પણ એમની આ મા રા ગુણવત્તા જોઈ હું એમને ચરણોમાં નમી પડી.
૧૬૩. જૈનાચાર્ય આનું નામ ! ર “સાધ્વીજી ભગવંત ! એક કામ કરશો ? આ ઘડા વગેરેની નીચે પાણી રહી ગયું : B હોય તો લુંછી નાંખશો ?”
એક આચાર્યદેવે સાંજના સમયે વિહાર કરતી વખતે ત્યાં આવેલા સાધ્વીજીને ૨ B નાનકડું કામ ભળાવ્યું.
એ હતા અધ્યાત્મયોગી ! સાથે સંયમયોગી પણ ખરા જ !
કોઈમ્બતુરથી એ સાંજે આચાર્યદેવ વિહાર કરી રહ્યા હતા. યોગીપુરુષના છે, | પુણ્યપ્રભાવે હજારો માણસોની મેદની ઉભરાઈ હતી. .
આચાર્યદેવને આવા સમયે ફુરસદ ક્યાંથી હોય ? અને એમાંય ધડા-પરાતની છે આ નીચે પાણી રહી ગયું કે નહિ? એ બધી જવાબદારી સામાન્યથી બાકીના સાધુઓની આ ણ હોય ને ? આચાર્યશ્રીને એની ચિંતા થાય શી રીતે ? ગા પણ હકીકત એ છે કે “પાળે પળાવે પંચાચાર” એ ઉક્તિ પ્રમાણે ગચ્છના ગા ૨ નાનામાં નાના આચારોની પણ કાળજી કરવાની ફરજ આચાર્યદેવની છે. આ એવું બનતું હોય છે કે સાંજે વિહાર હોય ત્યારે બધા સંયમીઓ પોત-પોતાના આ મા ઘડામાં પાણી લઈ લે, પણ એમાં થોડું ઘણું પાણી જમીન પર ઢોળાય, છેલ્લે પરાતમાં મા CtIIIIIIIT વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૨) mmm
