________________
णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्यु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
આજે ૫૫ સાધ્વીઓના વૃંદમાં પ્રસન્નતાપૂર્વક ચારિત્રપાલન કરું છું.
આ
મેં જેને સ્વર્ગ માન્યું, ખરેખર એ સ્વર્ગ જ હતું. એ મારી ભ્રમણા ન હતી. એ દીક્ષાના આ ૧૮ વર્ષ થયા બાદ હું સાચા હૃદયથી કહું છું.
(માત્ર આપણી નિર્મળ જીવનચર્યા જ કોઈકનાં જીવનમાં જબરદસ્ત પરિવર્તન અ લાવી છેક દીક્ષા સુધી લઈ જનાર બની રહે છે, એ ન ભૂલશો.
ણ
જો સારી જીવનચર્યા સારું પરિણામ લાવે, તો ખરાબ જીવનચર્યા...?) ૧૪૨. મળેપિ મના થયું
,5
૨
અ
“જુઓ, સાધ્વીજી ભગવંત ! સાચી વાત છુપાવવાનો કોઈ અર્થ નથી. એટલે અ મા તમને કદાચ આઘાત લાગશે, તો પણ કહું છું કે તમને કેન્સરની શરુઆત થઈ ચૂકી મા રા છે. હવે ઝાઝું જીવન નથી, એમ માનીને જ ચાલજો...'
રા
નવસારીનાં અનુભવી વૈઘે પોતાને બતાવવા આવેલા સાધ્વીજીને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં હકીકત જણાવી દીધી.
5
છે
અ
ણા
၁။
ર
એ સાધ્વીજી હતા તપસ્વિની !
૯૯મી ઓળી ચાલતી હતી, પારણું કર્યા વિના ૧૦૦મી ઓળી ઉપાડવાની ભાવના હતી, પણ તબિયત અસ્વસ્થ હોવાથી ગડમથલમાં હતા.
અંતે વિચાર કર્યો કે “કો'ક વૈદ્યને બતાવું. જો વ્યવસ્થિત દવા મળી જાય તો પારણું ન કરું, દવા સાથે ૧૦૦મી ઓળી ચાલુ કરી દઉં.”
અને એક શ્રાવિકાને સાથે લઈને વૈદ્યને બતાવવા ગયા. ત્યાં સુધી તો કેન્સરનો અણસાર પણ ન હતો.
વૈદ્યની વાત સાંભળીને ચમક્યા પણ ગભરાયા નહિ. ‘મરણ નિશ્ચિત છે' એ વાત સ્વીકારી લીધી.
૧૦૦મી ઓળી કરવાનો દૃઢ નિર્ણય કરી લીધો.
સાથેના શ્રાવિકાને સમજાવી દીધું કે “તારે કોઈને પણ આ વાત કરવાની નહિ. સામાન્ય તકલીફ છે, ‘દવાથી સારુ થશે.’ એટલું જ કહેવાનું.”
આ
ણ
၁။
ર
અને સંયમી આચાર્યદેવના મુખથી ૧૦૦મી ઓળીના પ્રથમ આંબિલનું અ પચ્ચક્ખાણ લીધું. કોઈને કેન્સરની ગંધ પણ ન આવી.
મા
રા
111111111111111
આ
છે
ૐ છે 5
ર
5so
૧૦૦મી ઓળી શરુ કરી વિહાર પ્રારંભ્યો, જોતજોતામાં અમદાવાદ થઈને
- વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (s) mmmm
રા
