________________
णमो त्यु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्यु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
મુનિની પાસે પહોંચી, મુનિને અટકાવી એમના ડાબા ખભા ઉપર એ સળગતું
આ છાણ મૂકી દીધું. આમ તો ખભા ઉપર છાણ ટકે નહિ, પણ ત્યાં કામળી વગેરે વસ્ત્રો આ હોવાથી એ ભાગની પહોળાઈ વધી ગયેલી એટલેં તેના પર છાણ ટકી ગયું. છાણ મૂકી એ છોકરો ભાગી ગયો. દૂર જઈ જોવા લાગ્યો.
છે
અ
ણ
၁။
ર
પેલા છાણની આગ તો ડાબે ખભે મુકેલી ઉપધિને બાળતી બાળતી આગળ વધી, અ ખભા સુધી પહોંચી, ચામડી બળવા લાગી.
ਮ
રા
11111111 55
આ
પેલા મુનિરાજ !
“જો ધક્કો મારી કે હલન-ચલન કરી છાણ નીચે પાડી દઉં, તો તેજસકાયની મારા નિમિત્તે વિરાધના થાય.” એમ વિચારી એકદમ સ્થિર ઉભા રહી ગયા.
અ
ય
၁။
ર
પટેલોએ એ મુનિની માફી માંગી. ગામમાં લઈ ગયા, પોતાના ગામના છોકરાઓની આવી અવળચંડાઈ જોઈને પટેલોને ઘણું દુઃખ થયું.
પણ શું કરે ?
છેવટે થોડાક દિવસ મુનિને ગામમાં રાખ્યા.
મુનિની ધીરજ, સમતા, ક્ષમા જોઈ આખુ પટેલગામ જૈન બની ગયું.
૨૭૭. વૈયાવચ્ચેથી સ્વાધ્યાયાદિક શક્તિ પાચન કરતા
ગુરુણીને શારીરિક મુશ્કેલી ઘણી, એટલે ક્યારે કઈ વસ્તુ કેટલી વાપરે તે કંઈ જ નક્કી નહિ. થોડુંક વાપરે ને તરત ના પાડી દે,...
રોજ આવું બને.
પણ એ વૈયાવચ્ચી સાધ્વીજી ખડેપગે તૈયાર !
ગમે તે વસ્તુ વધી પડે એ બધું જ લઈ લેવા તૈયાર !
“આપ બિલકુલ ચિંતા ન કરો. હું પતાવી દઈશ.” અને મીઠા વિનાની મોળી દાળ હોય... તોય બધું વાપરી જાય.
આ બાજુ ગમે તે રીતે આ વાતની ખબર ગામના પટેલોને પડી, તેઓ દોડી મા આવ્યા, આમ પણ છાણ બળી ગયું હોવાથી અગ્નિ ઓલવાવા લાગેલી.
રા
એ સાધ્વીજી વાપરવા બેઠા હોય, હાથમાં કોળીયો લીધો હોય અને અચાનક અ ગુરુણી બુમ પાડે
મા
“મારે ઠલ્લે/માત્રુ જવું છે..”
રા
છે
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (૧૪૪)
5 5
ણ
ર
5 x 5
છે
આ
ણ
၁။
ર
અ
માિ
રા
