________________
.બંટિક પણ ત્યાગે, સ્વચ્છેદતા છોડી ગુરુપરતેત્રી બનતા હિતરાગે, ધનતે
- મિષ્ટનું ભોજન નારીદર્શન ભંડાદિક પણ
આ
ન આવ્યો કે “ગૃહસ્થ કંઈક ભૂલ કરી દીધી છે. શાસ્ત્ર પ્રમાણે હવે ત્યાં વહોરી ન આ શકાય...”
એકપળનો પણ વિલંબ કર્યા વિના મહાત્મા “ધર્મલાભ” કહી કારણ દર્શાવી નીચે 1 ઉતરી ગયા.
૨૦ માળ ચડવાનો પરિશ્રમ બિલકુલ ગોચરી મેળવ્યા વિના પૂર્ણ થયો. |
એ રોજ ચોક્કસ સ્વાધ્યાય બાદ જ ગોચરી વાપરતા. એકવાર સવારે વિહારમાં આ રસ્તો ભૂલ્યા, કાચા રસ્તે જઈ ચડ્યા, ઘણા કાંટાઓ વાગ્યા... છેક સાડાબાર વાગે
ઈષ્ટ સ્થાને પહોંચ્યા પણ તોય પહેલા પોતાનો સ્વાધ્યાય પૂરો કર્યો, એ પછી ગોચરી આ વાપરી.. માં સંઘના શ્રાવકોએ દુઃખ વ્યક્ત કર્યું કે “આપને મુશ્કેલી ઘણી પડી..” પણ એ માં આ તો કહે “એ ક્ષેત્રની સ્પર્શના કરવાનું મારા ભાગ્યમાં લખ્યું હશે એટલે મારે ભૂલા | ર પડવાનું થયું...” 8 દાળ, દૂધ, રોટલી-ભાત , શાક જે મળે એ બધું એકજ પાત્રામાં ભેગું કરીને 3
વાપરે. ઘણા કહે કે જુદું જુદું વાપરો... ત્યારે જવાબ આપે કે “આ તો એકેન્દ્રિયના પુદ્ગલો છે, સંયમનિર્વાહ માટે વાપરવા પડે છે. જુદુ વાપરીને આસક્તિ ન કરાય...”
પરિગ્રહનું એક પણ પોટલું નહિ. ગમે એટલી ગરમીમાં પણ “ઘણી ગરમી છે...” એવો ખેદ બિલકુલ નું દર્શાવે. કાયમ રાત્રે દોઢ વાગે ઊઠીને સ્વાધ્યાય-જપાદિ કરે. સૂર્યાસ્ત બાદ એક પ્રહર થયા પહેલા સંથારો ન કરે.
એકવાર પગમાં સોજા થઈ ગયા, રસી ભરાઈ ગઈ છતાં પણ ચાલીને વિહાર કર્યો. શ્રાવકોએ ના પાડી તો કહે કે “શરીર શરીરનું કામ કરે, હું મારું કામ કરું..”
૨૬૯. અજૈન જ્યારે જૈન બને.. (સાધ્વીજીના શબ્દોમાં 2)
ગુજરાતના એ ગામડાનું જૈન કુટુંબ ઘણું ઘણું સુખી હતું. એ ઘરના લોકો સાથે અમારો પરિચય પણ ઘણો. ઘરના દરેક જણ એકદમ ભક્તિ ભાવવાળા ! આ
એકવાર અમે ત્યાં રોકાયેલા, હું એ ઘરે ગોચરી વહોરવા ગઈ. ઘરના યુવાનોમાં CUTTINITI વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૩) જm"
