________________
ગીતાર્થ આચારના પાલક ગુરુષરત સ્ત્રી રાજે, તેથી જ ગુરુપદલાયક શિષ્યો ગુરુ બનતા હિતકાજે, ધન તે... ૯૧
“એ કદી નહિ બને.” બંનેએ જવાબ દીધો.
“જો આ ગાંડા સાધ્વી સાથે હશે, તો કોઈ તમારી પાસે દીક્ષા લેવા નહિ આવે. આ તમારો પરિવાર વધશે નહિ. કંઈક વિચાર તો કરો...” સંઘના માણસોએ કહ્યું.
ભગિની બેલડીએ જવાબ દીધો
અ
“મારો શિષ્યા પરિવાર ન વધે તો કંઈ નહિ, પરંતુ સંયમ લઈ ચૂકેલા આ ણ સાધ્વીજીને બરાબર સાચવીશું. એમને પાગલોની હોસ્પીટલમાં મુકવા નહિ દઈએ...”
၁။
ર
આ
છે
એક અન્ય પ્રસંગ...
આજથી ૪૦ વર્ષ પહેલા આ બંને સાધ્વીજીઓ માત્ર માસી ગુરુણીની નહિ પણ અ ગચ્છના અનેક (લગભગ વીસ) સાધ્વીઓની સેવામાં રોકાયેલા હતા. એ વખતે આ
ਮ
રા
અ
આ છે.
છે
શ
ર
ગિની બેલડીનું ચોમાસું મુંબઈ નક્કી થયું.
વૃદ્ધ સાધ્વીજીઓ બોલી ઉઠ્યા “તમે બે જશો તો અમને કોણ સાચવશે...”
અને
આ
મા
રા
૨૬૮. એક મુનિરાજની મસ્તી
“પધારો, પધારો ! મહારાજ !
આજે અમારા ધનભાગ્ય ! કે આપ છેક ૨૦માં માળે વહોરવા પધાર્યા...”
5.” 5
એજ વખતે બંનેએ મુંબઈનું ચોમાસું રદ કરાવ્યું.
નિર્ણય કર્યો કે “જ્યાં સુધી વડીલ સાધ્વીજીઓ છે. ત્યાં સુધી મુંબઈ કે દૂરના સ્થાનોમાં જવું નથી...”
આ બેલડી માત્ર વૈયાવચ્ચી જ નહિ, પણ બુદ્ધિમાન, જ્ઞાની પણ હતી. એકવાર શ્રીસંઘે ‘પરિવાર નહિ વધે' એવું જે બેલડી માટે કહ્યું હતું, એ બેલડી આજે તો વિરાટ શ્રમણીસમુદાયના ધારક છે.
સેવા-વૈયાવચ્ચ માટે સ્વાર્થ ફગાવી દેવાનું કૌવત કોઈક વિરલાઓ પાસે જ હોય
આ
મુંબઈમાં ૨૦માં માળે રહેતા શ્રાવક-શ્રાવિકા અચાનક વહોરવા આવી ચડેલા સાધુને જોઈને ખુશ ખુશ થઈ ગયા.
વગર કીધે વહોરવા પહોંચી જવાની એ મહાત્માની સદાયની રીત !
આજે તો છેક ૨૦માં માળે જઈ ચડ્યા. પણ ઘરમાં પ્રવેશ કર્યો ત્યાં જ ખ્યાલ વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૩૬)
ર
મા
રા
10000000000000
5
ણ
၁။
ર
અ
ਮ
રા
