________________
સંખડિસ્થાને ગોચરીકાજે ડગ પણ કદી નવિ માંડે, ત્યાગધર્મથી જગ જનતાને સમડીતર્દષ્ટિ પમાડે. ધન તે... ૮૪
તો સંયમ ગુમાવી બેસશે. મેં દીક્ષા આપી છે, તો જ્યાં સુધી શક્ય હોય ત્યાં સુધી આ એને બચાવવાની, ટકાવી રાખવાની મારી ફરજ છે... એ ન ભૂલજો કે સામો થાય આ આગ, તો તું થજે પાણી ! આવી પ્રભુવીરની વાણી !”
(કર્મના વિપાકો વિચિત્ર હોય છે, એટલે જ એ શિષ્યાને દોષ દેવા માટે આ અ ઘટના લખાઈ નથી, પણ આવી વિષમતાને પણ હસતે મોઢે નિભાવી લેનાર ગુરુણીના અ ણ ગુણને ગાવા માટે આ ઘટના આલેખાઈ છે... એ હકીકત ન ભૂલશો...)
၁။
૨૫૬. હે ભગવાન ! આવું સહન કરવાની શક્તિ અમને પણ આપજે
ર
અ
પૂર્વભવની કોઈક લેણદેણ હશે કે કેમ ? પણ ગુરુણીને એ પોતાની શિષ્યા પ્રત્યે મા મનમાં સખત તિરસ્કાર !
રા
LI
આ
છે
એનું મોઢું જોવાય તૈયાર નહિ.
દીક્ષા શી રીતે થઈ એ પણ આશ્ચર્ય છે.
૨૨ વર્ષનાં વહાણા વાઈ ગયા આ ગુરુશિષ્યની જોડીને !
પણ ગુરુણીના મનનો દ્વેષ કોઈપણ કારણે ઓછો થતો જ ન હતો.
શિષ્યા સદાય સાથે રહે, બધું જ સહન કરે.
આ શિષ્યા પણ કંઈ સામાન્ય નથી. ૯૪-૯૪ વર્ધમાનતપની ઓળીની તપસ્વિની છે. ૨૨ વર્ષનો દીર્ઘપર્યાય છે, પણ કર્મોના નિરાળા ખેલને એ સમભાવે નિહાળી રહ્યા છે.
ਮ
લગભગ રોજ
ગુરુણી એ શિષ્યાની ભૂલ થાય ન થાય... એને વારંવાર ખખડાવે, ઉતારી આ પાડે...
અ
પણ શિષ્યાના મુખે ગુરુણી માટે કદી નિંદાનો એકપણ શબ્દ સાંભળવા ન મળે. સૌરાષ્ટ્રનાં એક ગામમાં એ સાધ્વીવૃંદ ચાતુર્માસ બિરાજમાન હતા. અમુક • ણ સાધ્વીજીઓ ગામમાં અને મોટા ભાગના સાધ્વીજીઓ સોસાયટીમાં હતા. ત્યાં આ શિષ્યાએ સમવસરણતપ કર્યો.
၁၁။
ર
રા
5-56
આ
મા
રા
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૨૫) W
M11111115.
બેસણાના દિવસે ગોચરી લાવી ગુરુણીને બતાવે. પણ ગુરુણી ગોચરી જોવા પણ અતૈયાર નહિ. સમવસરણતપ જેવી ઘોર તપશ્ચર્યામાં એક દિ' કોઈ વિશેષ ભૂલ વિના અ
મા
સખત ઠપકો આપ્યો !
રા
આ
ણ
၁။
ર
