________________
a
મ
,
.
અમ દશવૈકાલિકસૂગ ભાગ-૪ હરિ હમ અધ્ય. ૯.૪ સૂત્ર-૫-૬ ૭૩ ) सन्.यथा मोक्ष एव भवतीति चतुर्थं पदं भवति । भवति चात्र श्लोक इति पूर्ववत् ॥ स ( . चायम्-'जिनवचनरत' आगमे सक्तः 'अतिन्तिनः' न सकृत्किञ्चिदुक्तः सन्नसूयया
भूयो भूयो वक्ता 'प्रतिपूर्णः' सूत्रादिना, 'आयतमायतार्थिक' इत्यत्यन्तं मोक्षार्थी | | 'आचारसमाधिसंवत' इति आचारे यः समाधिस्तेन स्थगिताश्रवद्वारः सन् भवति दान्त इन्द्रियनोइन्द्रियदमाभ्यां 'भावसंधकः' भावो-मोक्षस्तत्संधक आत्मनो मोक्षासन्न
રીતિ સૂત્રાર્થ પણ | ટીકાર્થ : ચારપ્રકારની આચારસમાધિ છે. તથા ઉદાહરણનો ઉપન્યાસ કરવામાટે છે છે. નેનોફિલ... વગેરે બધું આચાર એ પ્રમાણે શબ્દભેદથી પૂર્વની જેમ જાણવું. છેક | છેલ્લે.. “હું આશ્રવરહિત બનું' વગેરે અરિહંતો સંબંધી હેતુઓ વિના અન્ય હેતુઓથી [ આચારને ન પાળે. પણ એજ હેતુઓ વડે મૂલગુણ અને ઉત્તરગુણરૂપ એવા આચારને નિરીહ થયેલો સાધુ તે રીતે પાળે કે જેથી મોક્ષ જ થાય. આ ચોથું પદ છે. - આચારસમાધિવિષયમાં આશ્લોક છે... વગેરે પૂર્વની જેમ. - તે શ્લોક આ છે.
(૧) જિનવચનમાં = આગમમાં આસક્ત (૨) અતિન્જિન = એકવાર કંઈક “ કહેવાયેલો છતાં ગુસ્સાથી (અથવા તો ખુલ્લે ખુલ્લી ભાષામાં) વારંવાર બોલનારો ન
હોય. (૩) સૂનવગેરેથી પૂર્ણ (૪) અત્યંતપણે આયાતનો = મોક્ષનો અભિલાષી (૫) | ઉના આચારમાં સ્વસ્થતાવડે આશ્રવારોને બંધ કરી ચૂકેલો (૬) ઈન્દ્રિય અને નોઈન્દ્રિયના ન 11 દમનદ્વારા દાન્ત (૭) ભાવ-મોક્ષને જોડનાર... અર્થાત્ આત્માનાં મોક્ષને નજીક કરનાર | ન થાય..
સર્વસમાધાનમાદअभिगम चउरो समाहिओ, सुविसुद्धो सुसमाहिअप्पओ। विउलहिअं सुहावहं पुणो, कुव्वइ अ सो पयखेममप्पणो ॥६॥ સર્વસમાધિનાં ફલને કહે છે.
સૂ.૬ ચાર સમાધિને પામીને, સુવિશુદ્ધ, સુસમાહિત આત્મવાળો તે સાધુ , વિપુલહિતરૂપી સુખાવહ, આત્માના ક્ષેમભૂત પદને કરે છે.
'अभिगम्य' विज्ञायासेव्य च 'चतुरः समाधीन्' अनन्तरोदितान्, सुविशुद्धो
