________________
FE
S
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૪
ઉત્તર : કેમકે વિનયાદિ ઉપાદેય છે.
अध्य. ७.४ सूत्र -२
प्रश्न: खावु
रे ?
ઉત્તર : જેઓએ ચક્ષુવગેરે ભાવશત્રુઓને જીતી લીધા હોય તેઓ આવું કરે છે. “તેઓ જ પરમાર્થથી પંડિત છે.” એ વાત દર્શાવવામાટે આ શબ્દ લખેલો છે.
* *
विनयसमाधिमभिधित्सुराह
चउव्विहा खलु विणयसमाही भवइ, तंजहा - अणुसासिज्जंतो सुस्सूसइ १ न सम्मं संपडिवज्जइ २ वेयमाराहइ ३ न य भवइ अत्तसंपग्गहिए ४ चउत्थं मो पयं भवइ । भवइ अ इत्थ सिलोगो
S
पेड़ हिआणुसासणं, सुस्सूसई तं च पुणो अहिट्ठए ।
स्त
न य माणमएण मज्जई, विणयसमाहि आययट्ठिए ॥ २ ॥
વિનયસમાધિને કહેવાની ઈચ્છવાળા કહે છે કે
त
સૂ.૨ ચારપ્રકારની વિનયસમાધિ છે. તે આ પ્રમાણે (૧) અનુશાસિત કરાતો શુશ્રુષા ५२. (२) सभ्य स्वीरे. ( 3 ) वेहने खाराधे. (४) आत्मसंप्रगृहीत न जने. योथुं पह छे. जहीं सोंड छे हितानुशासनने छे, तेने जराजर भएरो, तेने खहरे. जायतार्थी તે વિનયસમાધિમાં માનમદથી અહંકારી ન બને.
१२३
शा
शा
स
स
ना
ना
य
य
चतुर्विधः खलु विनयसमाधिर्भवति, 'तद्यथे 'त्युदाहरणोपन्यासार्थः, न 'अणुसासिज्जंतो' इत्यादि, 'अनुशास्यमानः ' तत्र तत्र चोद्यमानः 'शुश्रूषति' तदनुशासनमर्थितया श्रोतुमिच्छति १ इच्छाप्रवृत्तितः तत् 'सम्यक् संप्रतिपद्यते' सम्यग्अविपरीतमनुशासनतत्त्वं यथाविषयमवबुद्ध्यते २, स चैवं विशिष्टप्रतिपत्तेरेव वेदमाराधयति, वेद्यतेऽनेनेति वेदः - श्रुतज्ञानं तद् यथोक्तानुष्ठानपरतया सफलीकरोति ३, अत एव विशुद्धप्रवृत्तेः 'न च भवत्यात्मसंप्रगृहीतः ' आत्मैव सम्यक् प्रकर्षेण गृहीतो येनाहं विनीतः सुसाधुरित्येवमादिना स तथाऽनात्मोत्कर्षप्रधानत्वाद्विनयादेः, न चैवंभूतो भवतीत्यभिप्रायः, 'चतुर्थं पदं भवती 'त्येतदेव सूत्रक्रमप्रामाण्यादुत्तरोत्तरगुणापेक्षया चतुर्थमिति, भवति च 'अत्र श्लोकः' अत्रेति विनयसाध ‘श्लोकः' छन्दोविशेषः । स चायम्-'प्रार्थयते हितानुशासनम्' इच्छतीहलोक - * परलोकोपकारिणमाचार्यादिभ्य उपदेशं, 'शुश्रूषती 'त्यनेकार्थत्वाद्यथाविषयमवबुध्यते,
