Avashyak Niryukti Part 02

SR No.: 005754
Original Sutra Author: N/A
Author: Aryarakshitvijay
Publisher: Vijay Premsuri Sanskrit Pathshala
Publication Year: 2010
Total Pages: 414
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & agam_aavashyak
File Size: 9 MB

Page 198

શૂલપાણિયક્ષના મંદિરમાં પ્રભુનો પ્રવેશ (નિ. ૪૬ ૧) ૧૮૧ आगता जाह वत्ति, ताहे भणंति-जत्थ ताणि अट्ठियाणि, एवं अट्ठिअगामो जाओ । तत्थ पुण वाणमंतरघरे जो रतिं परिवसति सो तेग सूलपाणिणा जक्खेण वाहेत्ता पच्छा रत्तिं मारिज्जइ, ताहे तत्थ दिवसं लोगो अच्छति, पच्छा अण्णत्थ गच्छति, इंदसम्मोऽवि धूपं दीवगं च दाउं दिवसओ जाति । इतो य तत्थ सामी आगतो, दूतिज्जंतगामपासाओ, तत्थ य सव्वो लोगो एगत्थ पिंडिओ अच्छड़, सामिणा देवकुलिगो अणुण्णविओ, सो भणति-गामो जाणति, सामिणा गामो मिलिओ 5 चेवाणुण्णविओ, गामो भणति-एत्थ न सक्का दसिउं, सामी भणइ-नवरं तुम्हे अणुजाणह, ते भणंति-ठाह, तत्थेक्केको वसहिं देइ, सामी णेच्छति, जाणति-जहेसो संबुज्झिहितित्ति, ततो एगकूणे पडिमं ठिओ, ताहे सो इंदसम्मो सूरे धरेते चेव धूवपुप्फ दाउं कप्पडियकारोडिय सव्वे છે તે ગામથી આવેલા છીએ.” આ રીતે તે ગામનું નામ અસ્થિગ્રામ પડ્યું. તે ગામમાં રહેલા તે વાણવ્યંતરના ગૃહમાં (દવાલયમાં) જે રાત્રિ રહેતું તેને શૂલપાણિયક્ષ હેરાન-પરેશાન કરીને 10 પછી રાત્રે મારી નાંખતો. તેથી લોક ત્યાં દિવસે રહેતો પણ રાત્રિ થતાં ત્યાંથી અન્યત્ર જતો રહેતો. ઇન્દ્રશર્મા પણ ધૂપ-દીપક કરીને દિવસે જ ત્યાંથી ચાલ્યો જતો.
આ બાજુ ભગવાન દુઈજ્જત ગામ બાજુથી ત્યાં આવ્યા. ત્યાં લોકો બધા ટોળામાં ઊભા હતા. ભગવાને તે ટોળા પાસે દેવકુળમાં ઉતરવાની રજા માગી. તેથી લોકોએ કહ્યું. “ગામવાસી att 0 0 (अर्थात् मवासी सोओ पासे तेनी २% मivit)" स्वामी भे॥ ययेद॥ ॥म. 15 પાસે દેવકુળમાં રહેવાની રજા માગી. ગામના લોકોએ કહ્યું “અહીં કોઈ રહી શકતું નથી.” स्वामी ४ , “छता तमे भने २% २॥पो.” तेथी तोडोमे उयुं, "सा, २४ो त्यारे." Ma કેટલાય લોકો વસતિ આપવા તૈયાર થયા પરંતુ સ્વામી તેને ઈચ્છતા નથી કારણ કે પ્રભુ જાણતા હતા કે જો હું યક્ષના દેવકુળમાં રહીશ તો તે બોધ પામશે. ... तेथी देवगनी अनुशा भणता स्वामी तेना में पूरी प्रतिमामा २६या. त्यारे ते न्द्रशमा 20 સૂર્યાસ્ત થતાં ધૂપ-પુષ્પને કરીને ત્યાં રહેલાં કાર્પેટિક-કરોટિક (ભિક્ષુ વગેરે લોક) વગેરેને જોઈ तेगाने छ, “मीथी ४ता २सो नहि तो भरी ४शो." तथा ते वायने (प्रभुने) ५८
६१. आगताः ? यात वेति, तदा भणन्ति-यत्र तानि अस्थीनि, एवमस्थिकग्रामो जातः । तत्र पुनर्व्यन्तरगृहे यो रात्रौ परिवसति स तेन शूलपाणिना यक्षेण वाहयित्वा पश्चाद् रात्रौ मार्यते, ततस्तत्र दिवसं ( यावत् ) लोकस्तिष्ठति, पश्चात् अन्यत्र गच्छति, इन्द्रशर्मापि धूपं दीपकं च दत्त्वा दिवसे याति । इतश्च 25 तत्र स्वामी आगतः, द्वितीयान्तग्रामपाश्र्वात्, तत्र च सर्वो लोक एकत्र पिण्डितस्तिष्ठति, स्वामिना देवकुलिकोऽनुज्ञापितः, स भणति-ग्रामो जानाति, स्वामिना ग्रामो मिलित एवानुज्ञापितः, ग्रामो भणतिअत्र न शक्ता वसितुं, स्वामी भणति-परं यूयमनुजानीत, ते भणन्ति-तिष्ठत, तत्रैकैको वसतिं दत्ते, स्वामी नेच्छति, जानाति-यथैष संभोत्स्यत इति, तत एकस्मिन् कोणे प्रतिमां स्थितः, तदा स इन्द्रशर्मा सूर्ये ध्रियमाणे ( सति ) एव धूपपुष्पं दत्त्वा कार्पटिककरोटिकान् सर्वान्
30