________________
: ૩૬ : જલ ફલ જલણ કણ લુણગુંજી, ભેટતાં જે દિયે દાન તે કપે નહિ સાધુનેઇ, વરજવું અને પાન, સાધુ ૬ સ્તન અંતરાય બાલક પ્રત્યેજી, કરીને રડતે હવે, દાન દિયે જે ઉલટ ભરીજી, તેહિ પણ સાધુ વરજેય, સાધુજી ૭ ગર્ભવતી વલી જે દિયેળ, તેહ પણ અકઃપ્ય હોય; માલ નિસરણી પ્રમુખે ચઢી, આણી દિયે કપે ન સેય૮ મૂલ્ય આપ્યું પણ મત લીજી, મત લીયે કરી અંતરાય; વિહરતાં થંભ ખંભાદિકેજી, ન અડે થિર ઠ પાય. સાધુજી ૯ એણે પરે દેષ સેવે છડતાં, પામીયે આહાર જે શુદ્ધ તે લહિયે દેહ ધારણ ભણીજી, અણ લહે તે તપવૃદ્ધિ સાધુજી ૧૦ વયાણ લજજા તૃષા ભક્ષનાજી, પરિસહથી થિર ચિત્ત ગુરૂ પાસે ઈરિયાવહી પડિક્કમીજી, નિમંત્રી સાધુને નિત્ય. સા. ૧૧ શુદ્ધ એકાંત કામે જઈજી, પડિક્કમી ઈરિયાવહી સાર;
યણ દેષ સવિ છાંડીને,સ્થિર થઈક આહાર. સાધુજી ૧૨ દશવૈકાલિક પાંચમેજી, અધ્યયને કહો એ આચાર, તે ગુરૂ લાભવિજય સેવતાંછ, વૃદ્ધિવિજય જયકાર. સાધુજી ૧૩
