________________
૩૯૪
શ્રો મહાવીરચરિત્ર.
66
એમ તે જે કહ્યું તે તારૂ કહેવુ ખીજા ખીજા સમયેામાં બીજા ખીજા (અવયવારૂપ) કાર્યાંતરને સાધનાર હાવાથી ખાટુ' છે. વળી ક્રિયા કરવાના કાળ અને સમાપ્તિના કાળ એ એને વિરોધ આવશે. ” એમ તે આપેલા દોષના પક્ષ પણ ખાટા છે. વળી તે કહ્યું કે-“ (સર્વાંì) કહ્યું છે એમ જાણીને ગ્રહણ ન કરવું જોઇએ, પણ કુશળ પુરૂષાએ તે જે યુક્તિયુક્ત હાય તે જ ગ્રહણ કરવું જોઈએ. ” આ માખતમાં પણ તમારી જેવા છદ્મસ્થને યુક્ત અયુક્તને વિવેક શી રીતે સ ભવે ? કેવળજ્ઞાનવડે લેાકાલેાકના ભાવને જાણનારા ભગવાન જ અહીં પ્રમાણ છે. વળી “ મોટા પુરૂષા પણ કદાપિ મુંઝાય છે. ” એમ તે જે કહ્યું ઉન્મત્તના પ્રલાપની જેમ કુશળ પુરૂષોના ચિત્તને રંજન કરી શકે તેમ નથી; તેથી કરીને “ જે કરાતુ હાય તે કર્યું" કહેવાય અને જે નીપજતુ હોય તે નીપજયુ' કહેવાય.” ઇત્યાદિ ભગવાને કહ્યું છે તે સારૂ જ છે. વળી—
તે પણ
ત્રણ ભુવનના એક મુગટ સમાન જિનેશ્વર જો અસત્ય કહેતા હોય તે તેમના કહેવાથી તું આ તપવિધાન કેમ કરે છે ? રાજ્ય અને દેશના ત્યાગ કરી તેમની આજ્ઞાવડે દીક્ષા ગ્રહણ કરીને તેમના વચનને જ દૂષણુ આપતા તું અત્યારે લાજતેા નથી ? અથવા તે। અનાભાગ( અનુપયેાગ )પણાથી ઉત્પન્ન થયેલા દોષવડે કદાચ ખાટુ ખેલાયુ હોય તે પણ તેની આલેચના અને નિંદા વગેરે કરવાથી ફ્રીને શુદ્ધિ થઇ શકે છે; તેથી તુ કુવિકલ્પના ત્યાગ કરી, જગતના એક દીવા સમાન ભગવાનની પાસે જા, અને તેમની પાસે પ્રાયશ્ચિત્ત ગ્રહણ કર. તારા જન્મને નિષ્ફળ ન ગુમાવ. જે મનુષ્ય જિનેશ્વરના વચનના ( આગમના ) એક અક્ષરની પણ શ્રદ્ધા કરે નહીં તે મનુષ્ય મિથ્યાત્વને પામે છે, અને તે મિથ્યાત્વે કરીને સંસારની વૃદ્ધિને પામે છે; અને તેથી કરીને જ કિલ્મિષિક દેવમાં, તિર્યંચની વસતિમાં અને મનુષ્યયેાનિમાં દુઃસહ, અનંત અને નિવારી ન શકાય તેવા દુઃખાની પર્ પરાને પામે છે. જોરાવર પવનથી હણાયેલા ( વીખરાયેલા ) વાદળાંની જેમ જિનેન્દ્રના સિદ્ધાંતના અર્થની શ્રદ્ધાથી હણાયેલા મોટા પાપના સમૂહ પણ ફરીથી તેવી અવસ્થાને બાંધતા નથી. ” આ પ્રમાણે સ્થવિરેએ મોટા અર્થવાળા ઘણા પ્રકારના હેતુઓ( યુક્તિ )વડે તેવી રીતે તે અત્યંત કહેવાયા કે જેથી એકદમ તે ( જમાલિ) મૌન જ થઇ ગયા.
ત્યારપછી વિપરીત પ્રરૂપણાથી પ્રગટ થયેલાં પાપનાં પ્રાયશ્ચિત્તને અ’ગીકાર નહીં કરતા જમાલિના ત્યાગ કરી કેટલાક સ્થવિરેશ ભગવાનની