________________
પણ પ્રસ્તાવ-વગુર શ્રેણીનું વૃતાંત્ત.
૩૧૫
-
~~
~~
કે એ સામાન્ય નથી, તે આપણું મનોરથરૂપ વૃક્ષ હવે ફળ્યું.' એમ ચિંતવી તેઓ આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરવા લાગ્યા- “હે નાથ ! આજે અમારૂં નિબિડ દુઃખરૂપ બંધન વિઘટિત થયું. પ્રવર સુગતિ-મંદિરનાં દ્વાર ઉઘડયાં અને સંસારનાં શ્રેષ્ઠ સુખ આજે અમારા કરકમળમાં આવી રહ્યાં. હે દેવ! આજે ત્રિભુવનની લહમી અમને જોવા લાગી કે દેષપ્રવાહને. નાશ કરનાર એવા તમે લચન-પથે આવ્યા. હે નાથ! તીક્ષણ દુઃખાનલથી તપ્ત થએલા અમે, નખ-સમૂહરૂપ નિર્મળ રત્નકિરણથી આકાશને આછાદિત કરનાર એવા તમારા ચરણરૂપ મંડપમાં અત્યારે નિવાસ પામ્યા. વળી હે પરમાત્મા ! સાક્ષાત મરૂભૂમિના પથિક સમાન અમે તમારૂં મુખ-કમળ જેવાથી કર્મ-અવલેપને ધોઈ નાખીશ."
એ પ્રમાણે ભક્તિપ્રધાન, સુસંબદ્ધ, મનને આનંદ પમાડનાર અને હર્ષથી લોચનને વિકાસ પમાડનાર વાણીથી વારંવાર સ્તવી, જમીન સુધી લલાટ લગાવીને તેઓ પુન: કહેવા લાગ્યા કે–“હે દેવ ! તમારા પ્રસાદથી હવે અમને પુત્ર કે પુત્રી પ્રાપ્ત થશે તે આ તમારા ભવનને શિખરે કનક-કળશે જડાવીશું, મેટા સ્તંભવડે અભિરામ રંગમંડપયુક્ત, કાંગરાઓથી શોભાયમાન, પ્રવર પ્રાકારથી મંડિત અને સારી રીતે ગોઠવેલ પૂતળીઓ વડે વિરાજમાન કરાવીશું અને સદા તમારી ભક્તિમાં તત્પર રહીશું તેમજ સતત પૂજા-મહિમા રચીશું.' એમ કહી, ઉદ્યાન-કીડા કરીને તેઓ પિતાના સ્થાને ગયા. પછી તેમના ભક્તિપ્રકર્ષથી સંતુષ્ટ થયેલ પાસેના પ્રદેશની વાણુવ્યંતરી દેવીના પ્રભાવથી ભદ્રા શેઠાણીને ગર્ભ રહ્યો જેથી શેઠને ભારે વિશ્વાસ આવ્યો. તે દિવસથી જિનમં. દિરમાં તેણે કામ ચાલુ કરાવ્યું અને કાલક્ષેપ વિના જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યું. તે પાંચ વર્ણનાં સુંગધી પુષ્પથી ત્રિકાલ પૂજા કરતે, વારાંગનાઓ પાસે નાટ્યવિધિ પ્રવર્તાવતો તથા ભારે મધુર સ્વરનાં ચતુર્વિધ વાજી વગડાવો. એમ ભક્તિમાં તેના દિવસે જવા લાગ્યા.
એવામાં એકદા અનિયત વિહાર કરતા સૂસેન નામે આચાર્ય જિનવંદન કરવા ત્યાં પધાર્યા, અને ઉચિત પ્રદેશ-āડિલ ભૂમિમાં રહ્યા. પછી પિરસી થતાં તેઓ મલિનાથના મંદિરમાં ગયા. ત્યાં પ્રભુને વંદી, ઉચિત સ્થાને બેઠા અને ભવ્યાત્માઓને ધર્મદેશના આપવા લાગ્યા. તેવામાં પૂજાસામગ્રી સહિત વગૂર શેઠ આવ્યા અને જિનપૂજા તેમ જ વંદન કરી, તે