________________
પચમ પ્રસ્તાવ–સામની પ્રભુ પ્રત્યે વિનતી.
૧૧
તમે પ્રસન્ન થઈને મારેશમનારથ પૂર્ણ કરી. સ્વ, મત્ય અને પાતાળમાં દેવ, નરેશ અને દાનવપતિ જે યથેચ્છાએ ક્રીડા કરી રહ્યા છે, તે તમારા ચરણુ કમળની સેવાનું ફળ છે. હું સિદ્ધા'રાજ−નંદન ! જો તમે પણ મને કાઈ રીતે તજી દેશેા, મારા પ્રત્યે કરૂણા નહિ લાવા તે પાતાલમાં પેસતાં મારા કાઈ આધાર જ નથી. ” એ પ્રમાણે દીનતાથી ગળતા અશ્રુ-જળવડે વદન તરખેાળ થતાં તેણે એવી રીતે વિન'તી કરી કે જેથી વીતરાગને પણ અજખ અસર થઈ. એમ સાંભળતાં જેમના અંતરમાં કરૂણારસ આતપ્રેત છે એવા ભગવંતે કહ્યું કે—હૈ દેવાનુપ્રિય ! અત્યારે તે મે બધા સસ–પરિગ્રહ તજી દીધા છે અને તું અત્યંત દૌર્ભાગ્યના દુ:ખથી આકુળ-વ્યાકુળ છે, તેથી જો કે એ અાગ્ય છે છતાં આ દેવદૃષ્યના અભાગ લઇ લે. ' એટલે ‘· જેવી સ્વામીની આજ્ઞા એમ કહેતાં હર્ષોંને લીધે દેશમાંચિત થતા બ્રાહ્મણુ અ વસ્ત્ર લઈ, પ્રણામ કરી, સ્વામીની અપૂવ ઉદારતાને વારંવાર ચિતવતા તે પાતાનાં ઘરે ગયા. ત્યાં બ્રાહ્મણીએ જોતાં પરમ આદરથી પૂછ્યું જેથી તેણે દેવદૃષ્ય-અના લાભ કહી સંભળાવ્યેા, જે સાંભળતાં બ્રાહ્મણી પરમ સતેષ પામી.
પછી બીજે દિવસે તે વસ્ત્રાધ તેણે દશી બાંધવા માટે તંતુવાય-વણકરને સેપ્યુ. એટલે તેણે પણ પૂર્વે કદિ ન જોયેલ તે દિવ્ય વસ્ત્ર જોતાં બ્રાહ્મણુને પૂછ્યું કે- હે ભદ્રે ! આ તને કયાંથી મળ્યું ? કારણ કે આવાં વસ્ત્રો મહીતલ પર મળતાં નથી. ’બ્રાહ્મણે કહ્યું- હું મુખ્ય ! એ તે! મને ભગવતે આપ્યું છે. ’ વણકરે કહ્યું- એના બીજે ખંડ પણુ લઈ આવ કે જેથી અને ખડ મેળવીને સાંધું. એમ કરતાં અખંડની જેમ એનું એક લાખ સેાનામ્હાર મૂલ્ય મળશે. એથી આપણુ ખનેને અર્ધાઅ દ્રવ્ય મળશે.' બ્રાહ્મણ મેલ્યા- હવે એના ખીજો ખંડ શી રીતે મળી શકે ?' ત્યારે જિન-સામાચારીમાં વિચક્ષણ એવા તંતુવાચે કહ્યું– જયારે સ્થાણુ વૃક્ષનું શુષ્ક થર્ડ પ્રમુખમાં અટકતાં સ્વામીના સ્કંધ પરથી તે પડી જાય ત્યારે તું ઉપાડી લેજે.' એમ સાંભળતાં વસ્ત્રાના લાલે તે ભગવંતની પાછળ લાગ્યા. હવે તે વસ્ત્રાના તેને કેવી રીતે લાભ થશે તે આગળ કહેવામાં આવશે.
હવે કુમારગ્રામ-સનિવેશની બહાર પ્રતિમારૂપે રહેલા અને લખમાન જેમની ભુજાઓ છે એવા ભગવંત મહાવીર પાસે અત્યંત પાપિણ, વિનય-નયના વિજ્ઞાનથી વજિત એવા એક ગાવાળ, આખા દિવસ ચલાવવાથી થાકી ગયેલા અને ક્ષુધાથી પીડિત એવા ચરતા વૃષભ ભળાવીને તે ગાયા દાહવા નિમિત્તે ગામમાં ગયા, ત્યાં ખીજું કાંઇ કામ કરવાનુ હોવાથી તેને બહુ વખત લાગ્યા.