________________
શ્રી મહાવીરચરિત્ર.
પણ કર્યું. પછી મજજન કરી, અલંકાર પહેરી, રાજા શિબિકા પર આરૂઢ થયે અને પ્રવજ્યાના અભિલાષી તે બધા સામેતાદિકથી પરિવૃત થઈ, અનિવારિત કનકાદિકના દાન દેવામાં આવતાં, ચતુવિધ વાછ વાગતાં, તરૂણીજને નૃત્ય કરતાં અને માગધ-સ્તુતિપાઠકે વિવિધ ગુણ બેલતાં તે ઉદ્યાનમાં આવ્યું. ત્યાં શિબિકાથકી નીચે ઉતરી તેણે આચાર્ય મહારાજને ત્રણ પ્રદક્ષિણપૂર્વક વંદન કર્યું. પછી આભરણેને ત્યાગ કરતાં ગુરૂએ તેને દીક્ષા આપી, જે તેણે ભાવ સહિત અંગીકાર કરી. હવે જિનેશ્વર પ્રણીત સિદ્ધાંતને ભણતાં, ગુરૂજીની આરાધનામાં ચિત્ત લગાડતાં, પ્રમાદ, ઉન્માદ અને માયાપ્રપંચને તજતાં, બહવિધ તપથી શરીરને ક્ષીણ કરતાં, નિર્મળ ગુણ-સમૂહને સંગ્રહ કરતાં, કામ પ્રમુખ સમસ્ત રિપુઓને જીતતાં, પિતાના જીવિતની જેમ બધા પ્રાણીઓની રક્ષા કરતાં, સૂત્રાર્થના ચિંતનને ક્ષણ પણ ન મૂકતાં, સુખ-દુઃખ, મંણિ–પાષાણુ, શત્રુ-મિત્રાદિકમાં તુલા-તરાજની જેમ સમાન ચિત્તવૃત્તિને ધરતાં, વચ્ચે લાગેલ તૃણની જેમ સર્વ સંગને તજી, તે મહાત્મા નિષ્કપ થઈને વસુધાપર વિચરવા લાગ્યા. એમ એક કોટી વરસ પ્રત્રજ્યા પાળી, મરણ પામતાં પ્રિયમિત્ર મુનિ શુક દેવલોકમાં મહદ્ધિક દેવતા થયા. છે એ પ્રમાણે દુઃખ-દારૂ કાપવામાં કરવત સમાન, શિવપુર પ્રત્યે પ્રસ્થિતને મંગલ-કળશની જેમ એક પ્રવર શુકનરૂપ અને સુપવિત્ર એવા મહાવીર-ચરિત્રમાં રાષભસ્વામીએ કહેલ વાસુદેવ, ચક્રવર્તીની પદવીરૂપ પ્રવર લાભવડે પ્રતિબદ્ધ અને જન-મનને આશ્ચર્ય પમાડ નાર એ ત્રીજો પ્રસ્તાવ પૂર્ણ થયો.
રતિ વતીય પ્રસ્તાવ / .
