________________
(૩૩)
આપકું આપ કરે સ્થિર ધ્યાનમેં. આપકુ, આપ સમાધિમેં તાણે. આપણું આપ લિખાવે સ્વરૂપ શું ભોગનકી મમતા નવિ ઠાણેઃ આપણું આપ સંભારત યા વિધ,
આપકો ભેદ તો આપ હિ જાણે. પુદ્ગલ ગીતા - સંતો દેખીએ બે
પરગટ પુદ્ગલ જાલ તમાસા. પિદુગલ ખાણો મુગલ પીણો, ૫ગલ હું થી કાયા; વર્ણ ગંધ રસ સ્પર્શ સહુએ, પુદ્ગલ હું કી માયા. જન્મ જરા મરણાદિક ચેતન, નાના વિધ દુઃખ પાવે; પુદ્ગલ સંગ નિવારત તિણદિન, અજર અમર હો જાવે પુદ્ગલ રાગ કરી ચેતન કું હોત કર્મ કો બંધ, પુદ્ગલ રાગે બાર અનંતી, તાત માત સુત થઈયા,
કીસકા બેટા કીસકા બાબા, ભેદ સાચ જબ લહીયા. અધ્યાત્મબાવની – ' ધર્મ થકી ધન સંપજે, ધર્મે સુખિયા હોય;
ધર્મે યશ વાધે ઘણો, ધર્મ કરો સહુ હોય. ધર્મ કરે જે પ્રાણીયા, તે સુખિયા ભવ માંહ, જગમાં સહુ જી જી કરે, આવી લાગે પાય. ધર્મ ધર્મ સહુ કો કરે, ધર્મ ન જાણે કોય; ધર્મ શબ્દ જગમાં વડો. વીરલા બુજે કોય. આતમ સાખે ધર્મ છે, ત્યાં જનનું શું કામ, જનમન રંજન ધર્મનું મૂલ ન એક બદામ.
આપે આપ વિચારતાં, મન પામે વિસરામ, રસા સ્વાદ સુખ ઉપજે, અનુભવ તાકો નામ. અનુભવ ચિંતામણી રતન, અનુભવ હે રસ કુપ, અનુભવ મારગ મોક્ષકો, અનુભવ શુદ્ધ સ્વરૂપ.
