________________
સવેદાંત-સિદ્ધાંત-સારસંગ્રહ (પરમાત્મારૂપ) વસ્તુ છે જ, આ સદભાવયુક્ત નિશ્ચય જે હોય છે, તો જ એ વસ્તુ મળી શકે છે અને શાસ્ત્રો દ્વારા સિદ્ધ થયેલી શ્રદ્ધાને લીધે જ એ સભાવયુક્ત નિશ્ચય થાય છે. ૨૧૪
तस्माच्छ्रद्धा सुसंपाद्या गुरुवेदान्तवाक्ययोः! मुमुक्षोः श्रधानस्य फलं सिध्यति नान्यथा ॥२१५॥
માટે ગુરુ અને વેદાંતનાં વાકય ઉપર સારી રીતે શ્રદ્ધા મેળવવી જોઈએ; કેમ કે મુમુક્ષુ જે શ્રદ્ધાળુ હોય છે, તે જ ફળ સિદ્ધ થાય છે; નહિ તે ફળ સિદ્ધ થતું નથી. ૨૧૫
यथार्थवादिता पुंसां श्रद्धाजननकारणम् । वेदस्येश्वरवाश्यत्वाद्यथार्थत्वे न संशयः॥२१६॥
જેવું હોય તેવું સત્ય બોલવું, એ મનુષ્યને શ્રદ્ધા થવામાં કારણ બને છે. વેદ ઈશ્વરનાં વચન છે, તેથી એ સત્ય હોય એમાં સંશય નથી. ૨૧૬
मुक्तस्येश्वररूपत्वाद्गुरोर्वागपि तादृशी। तस्मात्तद्वाक्ययोः श्रद्धा सतां सिध्यति धीमताम् ॥ २१७॥
મુક્ત પુરુષ ઈશ્વરસ્વરૂપ છે, તેથી એવા ગુરુની વાણી પણ એવી જ સત્ય હોય છે; આથી બુદ્ધિમાન સજજનેને વેદ અને ગુરુનાં વચન ઉપર શ્રદ્ધા થાય છે. ૨૧૭
સમાધાન श्रुत्युक्तार्थावगाहाय विदुषा ज्ञेयवस्तुनि । चित्तस्य सम्यगाधानं समाधानमितीर्यते ॥२१८॥
વેદમાં કહેલા અર્થને જાણવા માટે વિદ્વાન પુરુષ શેય વરતુમાં ચિત્ત સારી પેઠે સ્થાપે, એ “સમાધાન” કહેવાય છે. ૨૧૮ चित्तस्य खाध्यकपरत्वमेव पुमर्थसिद्धेनियमेन कारणम् । नैवान्यथा सिध्यति साध्यमीषन्मनाप्रमादे विफलः प्रयत्नः ॥२१९॥
ચિત્ત કેવળ સાધ્યમાં જ તત્પર બને, એ જ હરકોઈ પુરુષાર્થ
