________________
૧૪
અવ વેદાંત-સિદ્ધાંત-સારસ ગ્ર
દ્વિજવષ્ણુના પુરુષને વેદાંતશ્રવણુમાં મુખ્ય અધિકારી તરીકે સજ્જનાએ માન્યા છે. ૭૯૬
मध्यारोपापवादक्रममनुसरता देशिकेनात्र वेत्त्रा वाक्यार्थे बोध्यमाने सति सपदि सतः शुद्धबुद्धेरमुष्य । नित्यानंदाद्वितीयं निरुपममलं यत्परं तत्वमेकं तद्ब्रह्मवाहमस्मीत्युदयति परमाखंडताकारवृत्तिः ॥ ७९७ ॥
એવા સજ્જન શુદ્ધ બુદ્ધિવાળા મનુષ્યને, આ લાકમાં કાઈ જ્ઞાની ગુરુ, અધ્યારોપ તથા અપવાદના ક્રમને અનુસરી (તત્ત્વમસિ આદિ) વાક્યના અથ સમજાવવા માંડે, કે તરત જ તે નિત્ય, ાન દસ્વરૂપ, અદ્વિતીય, ઉપમારહિત, નિળ અને સ શ્રેષ્ઠ જે એક જ તત્ત્વ છે. ‘તે જ હું બ્રહ્મ છું' આવી પરમ અખ’ડાકાર વૃત્તિ તે મનુષ્યમાં પ્રકટે છે. ૭૯૭
अखंडाकारवृत्तिः सा चिदाभाससमन्विता ।
आत्माभिनं परं ब्रह्म विषयीकृत्य केवलम् ॥ ७९८ ॥ बाघते तद्वताशानं यदावरणलक्षणम् । अखंडाकारया वृत्या त्वज्ञाने बाधिते सति ॥ ७९९ ॥ तत्कार्य सकलं तेन समं भवति बाधितम् ! gaaviहो यथा तथा ॥ ८०० ! तस्य कार्यतया जीववृत्तिर्भवति बाधिता । उपप्रभा यथा सूर्य प्रकाशयितुमक्षमा || ८०१ ॥ तद्वदेव चिदाभासचैतन्यं वृत्तिसंस्थितम् । स्वप्रकाशं परं ब्रह्म प्रकाशयितुमक्षमम ॥ ८०२ ॥
એ અખડાકાર વૃત્તિ ( પ્રથમ તેા ) ચિદાભાસથી યુક્ત હોય છે અને આત્માથી અભિન્ન કેવળ પરપ્રાને વિષયરૂપ કરીને જન્મઢી હાય છે. પછી ધીમે ધીમે એ વૃત્તિ આવરણરૂપ લજીવાળા અને તેમાં રહેલા અજ્ઞાનને દૂર કરે છે. પછી એ અખંડાકાર વૃત્તિથી અજ્ઞાન જ્યારે ફૂ થાય છે, ત્યારે તેની સાથે