________________
૧૯૦
સર્વ વેદાંત-સિદ્ધાંત-સારસ ગ્રહ
જે પોતે અંદર ને બહાર અખડિત એકરૂપ જ છે. છતાં મૂઢબુદ્ધિ–અજ્ઞાનીને આરાપિત પદાર્થ જેવું જણાય છે પણુ ખરી રીતે જે માટી વગેરે મૂળ પદાથેર્ડની પેઠે વિક્રિયા રહિત છેસ્વાનુભવથી જ જાણુવા ચેાગ્ય છે અને કેવળ માત્ર જ્ઞાનસ્વરૂપ છે, ‘તત્ત્વમસિ મા । તે બ્રહ્મ તુ છે. ' ૭૭૯ श्रुत्युक्तमध्य यमनंतमनादिमध्यमध्यतमक्षरमनाश्रयमप्रमेयम् । आनंदसदूध नमनामयमद्वितीयं
?
deafe केवलबोधमात्रम् ॥ ७८० ॥ વેદમાં જેને નિવિકાર, અનંત, અવિનાશી, આદિ કે મધ્ય રહિત, અવ્યક્ત, અક્ષર, આશ્રય રહિત, અપ્રમેય, આનંદ તથા સત્યથી ભ્યાસ, રાગ કે દોષ રહિત અને અદ્વિતીય કહેલ છે તેમ જ કેવળ માત્ર જ્ઞાનસ્વરૂપ છે, ‘તત્ત્વમસિ મા । તે બ્રહ્મ તુ છે,' ૭૮૦
शरीर तद्यो गतदीयधर्माद्यारोपणं भ्रान्तिवशास्त्रयीदम् ।
न वस्तुतः किंचिदतस्त्वजस्त्वं मृत्योर्भयं कासि तत्राखि पूर्णः ॥ ७८१ ॥ તારામાં આ શરીર, તેનેા સબધ અને તેના ધર્મો વગેરેના જે આરાપ થયા છે, તે ભ્રાંતિને લીધે જ છે. ખરી રીતે એ કંઈ છે જ નહિ. આથી તું અજન્મા છે; તને મૃત્યુના ભય ક્યાં છે? તું તેા પૂર્ણ છે. ૭૮૧
यद्यद्रष्टुं भ्रान्तिमत्या स्वदृष्टया
तत्तत्सम्यग्वस्तुदृष्ट्या त्वमेव । त्वत्तो नान्यस्तु किंचित्तु लोके
कस्माद्भीतिस्ते भवेदद्वयस्य ॥ ७८२ ॥
તે' પાતાની ભ્રમિત દૃષ્ટિથી જે જે જોયું છે, તે તે સારી રીતે વસ્તુદૃષ્ટિથી (જોતાં) તુ જ છે. લેાકમાં તારાથી જુદી કાઈ વસ્તુ જ નથી—તું અદ્ધેય ( ખીજા પદ્મા થી રહિત જ ) છે;
