________________
૬ શમાષ્ટક
૩૭
દ્રવ્યાસ્તિક નયના મતે બ્રહ્મના અંશ–ચતન્ય સત્તા વડે સમ–એકરૂપ વાળા ચરાચર જગતને આત્માથી અભિન્નપણે જે જુએ છે એ ઉપશમવાળે મી મેલગામી થાય છે,
ભગવદ્ગીતામાં પણ કહ્યું છે કેविद्याविनयसंपन्ने ब्राह्मणे गवि हस्तिनि । शुनि चैव श्वपाके च पडिताः समदर्शिनः । इहैव तैर्जितः सर्गों येषां साम्ये स्थितं मनः। निर्दोषं हि समं ब्रह्म तस्माद् ब्रह्मणि ते स्थिताः ॥
गीता अ० ५, श्लो० १८-१९ વિદ્યા અને વિનયવાળા બ્રાહ્મણમાં, ગાયમાં, હાથીમાં, કૂતરામાં અને ચંડાળમાં જ્ઞાની પુરૂષો સમદષ્ટિવાળા હોય છે.
જેઓનું મન સમભાવમાં રહેલું છે તેઓએ અહીં જ સંસારને છર્યો છે, કારણકે બ્રહ્મ નિર્દોષ એકસ્વરૂપ છે, તેથી તેઓ બ્રહ્મ-પરમાત્મામાં રહેલા છે.
એટલી વિશેષતા છે કે ત્યાં એકાન્ત અભેદ કહે છે અને અહીં નયના ભેદે નયની વાસના માર્ગાનુસારી છે. आरुरुक्षुर्मुनियोंगं श्रयेद् बाह्यक्रियामपि ।। =જે. ચેત=જુએ. સૌ=એ. રામ=ઉપશમવાળો, મોલંરામ=મોક્ષગામી થાય છે.
૧ મુનિ સાધુચોદં=સમાધિ ઉપર. મહ@ચઢવાને
