________________
૨૪૨
જ્ઞાનસાર
शल्यीभूतस्यान्तःकरणस्य क्लेशदायिनः सततम् । अमनस्कतां विनाऽन्यद् विशल्यकर गौषधं नास्ति ॥ ३८ ॥ હંમેશાં કલેશ આપતરા રાજ્યરૂપે થયેલા અન્તઃકરને શસ્ય રહિત કરવા માટે અમનસ્કતા વિષ્ય ખીજું ઔષધ નથી. (૩૯)
कदलीवच्चाविद्या लोलेन्द्रियपत्रला मनःकन्दा | arrer दृष्टे नश्यति सर्वप्रकारेण ||४०||
ચંચળ ઈંદ્રિયારૂપ પાંદડાવાળી અને મનરૂપ કન્દવાળી કુળરૂપ અવિદ્યા અમનસ્કતા રૂપ ફળનું દર્શીત થતા સથા નાશ પામે છે. (૪૦) अतिचञ्चलमतिसूक्ष्मं दुर्लक्ष्यं वेगवत्तया चेतः । अश्वान्तमप्रमादादमनस्क शलाकया भिन्द्यात् ॥४१॥
મન અતિ ચંચલ છે, અતિસુક્ષ્મ છે અને વેગવાળુ હાવાથી લક્ષ્યમાં આવે તેવું નથી. તેને પ્રમાદરહિતપણે થાકયા સિવાય ઉન્મનીભાવરૂપ શસ્ત્રવડે ભેદી નાંખવુ’. (૪) विश्लिष्टमिव प्लुष्टमिवोड्डीनमिव प्रलीनमिव कायम् । अमनस्कोदयसमये योगी जानात्यसत्कल्पम् ||४२ ॥
જ્યારે અમનસ્કભાવની પ્રાપ્તિ થાય છે ત્યારે યાગી પેાતાનું શરીર છુટું પડી ગયેલુ ઢાય, બળી ગયેલું હોય, ઉડી ગયેલુ હોય; ઓગળી ગયેલુ. હાય, અને હાય જ નહિ તેમ જાણે છે. (૪૨)
