________________
૨૪ શાસ્ત્રાષ્ટક
૧૩૭
શાસ્ત્રાજ્ઞાની અપેક્ષારહિત આપમતિને (વેચ્છાચારીને) શુદ્ધ-બેંતાળીશ દોષરહિત–આહારગવેષણાદિક પણ હિતકારક નથી. જેમ ભૌતમતિને હણનાર શબરને તેના પગે સ્પર્શ કરવાનું નિવારણ કરવું હિતકારક નથી. “જીવતા ભૌતમતિના પગે સ્પર્શ ન કરે એ આજ્ઞા તેની પાસે રહેલા મયૂરપિચ્છના અથી શબરે જેમ તેને મારી તેના પગે સ્પર્શ ર્યા સિવાય મયૂરપિચ્છ લેતાં પાળી, તેમ આપમતિને શાસ્ત્રાજ્ઞા વિના બાહ્યાચારનું પરિપાલન જાણવું.
જ્ઞાનાગિહામત્રં જાન્યaહુનના 'धर्मारामसुधाकुल्यां शास्त्रमाहुमहर्षयः ॥ ७ ॥
મહર્ષિએ શાસ્ત્રને મિથ્યાજ્ઞાનરૂપ સર્પને દમવાને મહામન્ચ, સ્વેચ્છાચારીપણારૂપ જવરનું પાચન અને શમન કરવામાં લંઘનરૂપ, અને ધર્મરૂપ આરામ બગીચાને વિષે અમૃતની નીક સમાન કહે છે.
૧ મર્ષય =મોટા ઋષિએ. -શાસ્ત્રને અજ્ઞાનાદિમહામત્રં-અજ્ઞાનરૂપ સપનું ઝેર ઉતારવામાં મહામત્ર સમાન. વાછરદ્ધનમસ્વછંદતારૂપ જવરને નાશ કરવામાં લાંઘણુ સમાન. ધર્મારામસુધાભ્યાં ધર્મરૂપ બગીચામાં અમૃતની નીક જેવા. મીઠું =કહે છે.