________________
૧૬ મધ્યસ્થાષ્ટક
૯૭
એટલે પેાતાના કમ ને પરવશ થયેલા અને પાત પેાતાના કર્મના મૂળના ભેાતા મનુષ્યા છે, તે મનુધ્યામાં મધ્યસ્થ પુરુષ રાગ-દ્વેષને પ્રાપ્ત થતા નથી. मनः स्याद् व्यापृतं यावत् परदोषगुणग्रहे । कार्य व्यग्रं वरं तावन्मध्यस्थेनात्मभावने ॥ ५ ॥
↑
જ્યાંસુધી પારકાના દોષ અને ગુણુ ગ્રહણ કરવામાં મન પ્રવર્તેલું હોય ત્યાંસુધી મધ્યસ્થ પુરુષે આત્મધ્યાનને વિષે આસકત કરવું સારૂં છે. પરને વિશે મન તે ચિન્તાસ્વરૂપ હોય અને આત્માને વિષે સમાધિસ્વરૂપ હાય એટલે વિશેષ છે.
२
विभिन्ना अपि पन्थानः समुद्रं सरितामिव । मध्यस्थानां परं ब्रह्म प्राप्नुवन्त्येकमक्षयम् ॥ ६ ॥
૧ ચાવ=ત્યાંસુધી, મન=મન. પોષમુળપ્રદે=પારકા દોષ અને ગુણને ગ્રહણ કરવામાં. વ્યાવૃત પ્રવતે લુ ચા= હોય. તવ= ત્યાંસુધી. મધ્યસ્થેન=મધ્યસ્થ પુરૂષે. ગામમાવને= આત્મધ્યાનમાં વ્યયં=ાસક્ત, યં=કરવુ. વ=શ્રેષ્ઠ છે.
૨ મધ્યસ્થાનાં મધ્યસ્થાના, વિમિના વિ—જુદા જુદા પશુ. પમ્યાન =માર્ગો, એક. અક્ષય ક્ષય રહિત. = ઉત્કૃષ્ટ. મધ પરમાત્મસ્વરૂપને, પ્રવ્રુત્તિ=પ્રાપ્ત કરે છે. = જેમ, સરિતાં=નદીઓના. (જુદા જુદા માર્ગ) સમુદ્ર=સમુદ્રને ( મળે છે. )
७
