________________
૧૩ મોનાષ્ટક
-
૭૭
आत्माऽऽत्मन्येव यच्छुद्धं जानात्यात्मानमात्मना। सेयं रत्नत्रये ज्ञप्तिरुच्याचारैकता मुनेः॥२॥
જ્ઞાતા આત્મા આત્મસ્વભાવરૂપ આધારને વિષે શુદ્ધ -કપાધિરહિત એકત્વ-પૃથકત્વપૃથક્ષરિણતઅભેદ અને ભેદરૂપે પૃથપરિણતિવાળા સ્વદ્રવ્યરૂપ આત્માને આમાવડેક્સપરિજ્ઞા અને પ્રત્યાખ્યાન પરિજ્ઞા એમ દ્વિવિધ પરિણાએ જાણે, તે આ રત્નત્રયમાં જ્ઞાન, રુચિ-શ્રદ્ધા અને આચરણની અભેદપરિણતિ મુનિને હોય છે. કહ્યું છે કેआत्मानमात्मना वेत्ति मोहत्यागाद यात्मनि । तदेव तस्य चारित्रं तज्ज्ञानं तच्च दर्शनम् ।
“આત્મા મેહના ત્યાગથી આત્માને વિષે આ મા વડે આત્માને જે જાણે છે તે જ તેનું ચારિત્ર છે, તે જ્ઞાન છે અને તે દર્શન છે.” - આ જ કારણથી જે શ્રુતજ્ઞાનથી કેવળ આત્માને જણે તે અભેદયની અપેક્ષાએ તથા જે કેવલ સંપૂર્ણ
૧ નાના-આત્મા. કામન=આત્માને વિષે. =જ. શુદ્ધ કર્મરહિત–વિશુદ્ધ આત્માન=આત્માને. =જે. નાનાતિ= જાણે છે. સા=તે ફર્ચ આ. રત્નત્ર-જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્રરૂપ ત્રણ રનમાં. જ્ઞરિતક્રાવાતા=જ્ઞાન, શ્રદ્ધા અને આચારની અભેદ પરિણતિ. મુને નમુનિને (હેય છે.)
