________________
પહેલી મિત્રાદષ્ટિના સ્પર્શથી શરૂ થતો આ આત્મબોધ, આ સાતમી પ્રભાષ્ટિમાં સૂર્યના પ્રકાશ જેવો પ્રભાવશાળી બને છે. એટલે આ દૃષ્ટિમાં વર્તતો સંસારમાં બેભાન રહે છે. એક આત્મા માટે જ સભાનપણે જીવે છે.
સંસારરસિક કોઈ જીવને આ અવસ્થાના અનુપમ સુખની કલ્પના પણ આવી શકતી નથી.
કાદવમાં આળોટવાની રૂચિવાળું ભૂંડ, માનસરોવરમાં તરતા રાજહંસના સુખની કલ્પના ન કરી શકે તેમ પૌગલિક સુખોના કીચડમાં ફસાયેલો કોઈ જીવ, આત્માના નિર્મળ આનંદમાં મગ્ન યોગીપુરુષોના સુખની કલ્પના ન કરી શકે તે સ્વાભાવિક છે. .
એટલે આ દૃષ્ટિમાં વર્તતો આત્મા વિનશ્વર એવા કોઈ સુખને, યથાર્થ સુખરૂપે જોતો નથી, જાણતો નથી, સ્વીકારતો નથી અને એવું સુખ આપનારા કોઈ પદાર્થની લાલસા રાખતો જ નથી.
આંગણામાં ઘૂઘવી રહેલા આનંદના અર્ણવને છોડીને તે ભવ્ય જીવો ! તમે સંસારના કીચડમાં કાં આળોટો છો ! છોડો એ કુમાર્ગ અને મનને જોડો આત્મામાં, આત્માના ગુણોમાં ! એહ દૃષ્ટિમાં નિર્મળ બોધે,
ધ્યાન સદા હોય સાચું દૂષણ રહિત નિરંતર જ્યોતિ, • રતન તે દીપે જાચું રે.. .ભવિકા. ૪
સાતમી પ્રભાષ્ટિની સઝાય.................
................... ૧૫૩|
