________________
તાત્પર્ય કે સ્વ-સ્વરૂપના શુદ્ધ સંવેદન પછી આખો સંસાર માયામહેલ જેવો લાગે છે, તેનો કોઈ પદાર્થ આત્માને સ્વભાવ-ભ્રષ્ટ કરી શકતો નથી.
‘ચિત્ત ડમડોળતું વારીએ, પાળીએ સહજગુણ આપ રે.”
આ સઝાય પંક્તિ આ આત્માના લોહીમાં રમી ગઈ હોય છે.
એટલે સંસારીઓને ક્ષોભ પમાડનારી કોઈ પણ ઘટના તેને ક્ષોભ પમાડી શકતી નથી.
આખો સંસાર લપસણો છે, એમ સારી રીતે જાણતો તે જયણાપૂર્વક ચાલે છે. ઉપયોગપૂર્વક વર્તે છે, મનમાં તુચ્છ વિચારોના તરંગોને ઉત્પન્ન થવા દેતો નથી.
ધન્ય છે આવા આત્મનિષ્ઠ પુરુષોને ! ભોગ તત્ત્વને રે એ ભય નવિ ટળે,
જૂઠા જાણે રે ભોગ; તે એ દષ્ટિ રે ભવસાયર તરે,
લહે વલી સુયશ-સંયોગ. . ધન ધન. ૯ અર્થ: જે સંસારના ભોગને તાત્ત્વિક જાણે તેને સંસારના ભય ટળે નહિ એવો દૃઢ નિશ્ચય થવાથી - આ દૃષ્ટિવાળો આત્મા ઇન્દ્રિયોના ભોગને જૂઠા-માઠા માણે છે. એવા સંસારના ભોગથી ભવપરંપરા વધે છે, પણ ભવસાગર તરાતો નથી, એવું જે આત્મા જાણે છે, તે આત્મા આ દૃષ્ટિમાં વર્તતો થકો ભવસમુદ્રના
છઠ્ઠી કાંતાદેષ્ટિની સજઝાય.....
. ૧૪૩