________________
ર૯૬]
શ્રી આનંદઘન-ચોવીશી સેવા કરવી, તેમની ભક્તિ કરવી, એ મારા જીવનને હેતુ છે અને તે ગુણની પ્રશંસા હું પરે પૂરા શબ્દોમાં તે કરી શકતું નથી. આપ પ્રભુની દાનશક્તિ તે સ્થૂળરૂપે પણ પારાવાર છે અને આપે જે ત્રિપદીદાન આપ્યું તેને જે આ દુનિયામાં મળ મુશ્કેલ છે. આપની નિખાલસતા અને નિભતા, નિર્લોભતા અને નીરાગતા વગેરે આપના અનેક ગુણોમાંથી હું કેટલા ગુણે ગણાવું ? હું તે વિચારમાં આજે જ બની જાઉં છું અને આપના અનેક ગુણે મને સેવા કરવાની પ્રેરણા કરે છે. મને આપ પ્રત્યે ભક્તિપરાયણ બનાવે છે. આપના આદર્શ પ્રમાણે પ્રાણ અંતે તન્મય થઈ જાય છે. મારે આપના જેવા થવું છે, માટે હું આપના અનેક ગુણ જાણી આશ્ચર્ય પામું છું.
માનસરોવરને કાંઠે જેમ હંસ મોતીને ચારે ચરે તેવા મૌન ધારણ કરનાર મુનિ નિર્મળ વિચાર કરે છે અને તેને અમલમાં મૂકે છે. મારાથી પણ આપ ગુણના રેહણાચળને દેખતાં અને મુનિ જેવા આપના મનને અવકતા ઉદ્દગારરૂપે બેલાઈ જવાય છે કે જ્યારે પ્રભુ જમ્યા તે વખતને, તે નગરીને ધન્ય છે, એમનાં માબાપને અને જે કુળ વંશને એમણે અલંકૃત કર્યા તેમને પણ ધન્ય છે, તે ખરાં નસીબદાર હતાં. જરા વિચારીએ, પ્રભુ જ્યાં જાય ત્યાં ઈતિ, ઉપદ્રવ, દુકાળ ન થાય, તેઓ બોલે, ત્યારે બધાં પ્રાણીઓ અને તિર્યંચે પણ પોતપોતાની ભાષામાં સમજે. જે નગરીમાં પ્રભુ હરેફરે ત્યાં મજા હોય; તે નગર પણ નસીબદાર ગણાય અને જે કુળમાં તેઓને જન્મ થાય તે પણ ભાગ્યશાળી ગણાય. આવા ઉદ્દગારે સાહજિક છે, મારા મનમાં એમ આવે છે કે જે વખતે પ્રભુ આ ભારતભૂમિને અલંકૃત કરતા હતા અને તે વખતે જે સમય વર્તાતો હતું તે પણ નસીબદાર છે. જેમ આપણે ગૌરવ લઈએ છીએ કે મહાત્મા ગાંધીના સમયમાં જ આપણે જીવ્યા, તેથી આપણે ખરા નસીબદાર છીએ, આપણે દુનિયાની બંને લડાઈ પણ જોઈ અને મહાત્મા જેવા શાંતિના સંદેશકને પણ જોયા ઃ આવા આપણે ભાગ્યશાળી છીએ. પણ પ્રભુ જે સમયમાં પૃથ્વીને પાવન કરતા તે સમય તો ભારે નસીબદાર અને યાદગાર હતો. ધર્મનાથ પ્રભુ ગર્ભમાં આવ્યાથી પ્રભુનાં માતપિતા રૂડી રીતે દાનાદિ ધર્મપરાયણ થયાં એ ગર્ભને મહિમા જાણીને તેમણે પ્રભુનું અનુભવસિદ્ધ ધર્મના નામ પાડયું. એમનું રત્નપુર નગર, ભાનુ રાજા પિતા, સુવ્રતા રાણી માતા. એ માતપિતાને ખરેખર ધન્ય માનું છું. જેમને આવો સુંદર જગવિખ્યાત પુત્ર થયે. આવા ધર્મતીર્થના પ્રવર્તાવનાર પુત્રના પિતા કે માતા થવું તે પણ મોટી વાત છે. (૭) - મન મધુકર વર કર જોડી કહે, પદકજ નિકટ નિવાસ, જિનેવર; ઘનનામી આનંદઘન સાંભળો, એ સેવક અરદાસ, જિનેશ્વર. ધર્મ ૦ ૮
પાઠાંતર–કહે ” સ્થાને પ્રતમાં “ કહે ” પાઠ છે, તે જૂની ગુજરાતી છે. “નિટ' સ્થાને એક પ્રકાર નીકટ” શબ્દ લખે છે, તે અશુદ્ધ જણાય છે. “નામી' સ્થાને પ્રતકાર “નામિ” લખે છે. “સાંભળે' સ્થાને પ્રત લખનાર “સાંભલે ” લખે છે, તે બાલાવબોધ લિપિફેર છે. (૮).