________________
૧૫ : શ્રી ધર્મનાથ જિન સ્તવન
[ ૨૯૭ અ –નરૂપ બ્રસર સુંદર હથે જોડ—ગે લાગ–કહે છે કે આપના ચરણકમળની નજીકમાં મારે વાસ હ. અનેક નામવાળા હે આનંદના સમૂહ! આપ શ્રવણ કરે, આ સેવકની એ જ અરજી છે, એટલી જ વિનતિ છે. (૮)
ટો–પ્રધાન મનરૂપ મધુકર-ભ્રમર બે કર જોડી-હાથ જોડીને કહું છું. તમારા પદકજચરણકમળને નિકટ–સમીપે વાસ–વસવું તે આપ એ માગું છું. ઘન આનંદ નામી બહુ નામ બિરુદ એવા જે આનંદઘન પ્રભુ વીતરાગ! તે સાંભળે. એ જ સેવકની અરદાસ-વિનતિ છે. એટલે શ્રી પંદરમ ધર્મનાથ જિનેશ્વરનું સ્તવન, તેને અર્થ પૂર્ણ રહ્યો. (૮) - વિવેચન–મારા મનરૂપ ભ્રમર હાથ જોડીને વિજ્ઞપ્તિ કરે છે કે આપના ચરણકમળની પાસે મારે નિરંતર વસવાટ-રહેવાનું બનજે, એટલે આપને હું હમેશાં યાદ કરું અને આપની સેવા કર્યા કરું. ચરણની પાસે વાસ કરવાની ઈચ્છા તે સેવા કરવાની તમન્ના સમજવી. જ્યારે આ પ્રાણી પિતાના ગત અનુભવ પર વિચાર કરે છે ત્યારે તેના મનમાં નિશ્ચય થાય છે કે પ્રભુની પાસે પોતાના નિવાસ થાય ત્યારે જ પ્રભુની સેવા બને તેવી છે, તેથી આ સેવા હમેશ માટે બન્યા કરે તે માટે આ સેવાભાવી વ્યક્તિએ પ્રભુ પાસે વાસ માગે. આપણે કલ્યાણ મંદિરમાં માગણી કરીએ છીએ કે—
यद्यस्ति नाथ ! भवदनिसरोरुहाणां, भक्तेः फलं किमपि संततिसंचितायाः।
तन्मे त्वदेकशरणस्य शरण्य ! भूयाः, स्वाभी त्वमेव भुबनेऽत्र भवान्तरेऽपि । જે આપની પદસેવાનું કાંઈ પણ ફળ હોય તો આપનું શરણ મને હમેશાં હેજે. એવી જ રીતે જયવીયરાયમાં ત િમમ દુઝ સેવા મ મ તુટ્ટ વ –આપના પદની સેવા મને ભવે ભવે મળજે–આવી માગણી આપણે વારંવાર કરીએ છીએ, અથવા મુમુક્ષુ પ્રાણી કરે છે. તે સર્વને એક જ હેતુ છે કે પ્રભુસેવાની આ જીવને હવે તમન્ના બરાબર લાગી છે અને તેને માટે તે અનેક જાતના પ્રયત્ન કરે છે. પ્રભુની પાસે રથાન મેળવવું અને ત્યાં પોતાને નિવાસ કરે એટલે એ સ્થાને રહેવું તે પ્રભુસેવા માટે એક જાતને પ્રયત્ન છે. અને આ પ્રાણીની એવી ઈચ્છા છે કે જો આવું સ્થાન મળી જાય તો ત્યાં પિતાને મુકામ જમાવી દે અને પ્રભુ પાસે નિવાસ કરે, તો પ્રભુની સેવા-ભક્તિમાં પોતાની જાતને જોડી દે. દુનિયાનો આપણને અનુભવ છે કે આપણી પાસે જે હોય તેની આપણે વિચારણા કરીએ અને તે યોગ્ય હેય તે સેવા કરીએ. તે નિયમે પ્રભુની પાસે આ જીવે વાસ માગે. | શબ્દાર્થ–મન = ચિત્તરૂપ, ચિત્ત. મધુકર = ભરે. વર = સુંદર, સરસ. જેડી = પગે લાગી. કહે = બોલે, ભાષ, વદે, પદકજ = આપના પગરૂપ કમળ. નિકટ = નજદીક, નજીક. નિવાસ = સ્થાન, ઠેકાણું, રહેવાની જગા, ઘનનામી = અનેક નામવાળાં બહુ-ઘણાં નામધારી. આનંદધન = આનંદના સમૂહ.
પ્રભ પોતે), સાંભળો = સુણોએ = તે, ઉપર જણાવેલ. સેવક = તાબેદાર, નોકર, અરદાસ = વિજ્ઞપ્તિ, વિનતિ. (૮) - ૩૮