________________
૧૩ : શ્રી વિમળ જિન સ્તવન
સાહેબ! સમરથ તું ધણી રે, પામ્યો પરમ ઉદાર; મન વસરામી વાલહે! રે, આતમર્ચા આધાર. વિમલ જિન૦ ૪
અર્થા—હે સાહેબ, તુ શક્તિશાળી શેઠ છે અને તે ખૂબ છું. તારામાં મારું મન નિરાંત પામે છે. તેને આધારે તે ટકે છે, ખરા ટકા છે. (૪)
[ ૨૬૫
ઉદારને હું મેળવી શકયો અને તું મારા આત્માને
ટમે—સાહિબ સમરથ તું સ્વામી પરમ ઉત્કૃષ્ટ ઉદાર પરમેષ્કૃષ્ટ વસ્તુદાતાર. વળી સ સુખ પરમ દાતાર છે, મનના વાલા મનને વિશ્રામભૂત વિસામા ઠામ, આત્મગુણના આધાર અવલ બન. (૪)
વિવેચન—હે` સાહેબ ! વિમળનાથ પ્રભુ ! હું ઉદાર અને સમથ પ્રભુને પામ્યા છું. આપ એવા ઉદાર છે કે તેની ગણતરી થઈ શકે નહિ. આપે વરસીદાન આપી જગતનાં દુ:ખ હર્યા છે અને કીર્તિપડતુ વગડાવ્યા છે. આપ પૂરા સમ છે. આપના અનંત ખળ પાસે કોઈ ટકી શકે તેમ નથી. આવા અગણિત શક્તિશાળી પુરુષને મેં ભક્તે પ્રાપ્ત કર્યા છે, એ મારે અણુદય છે. પ્રગતિને પંથે ચઢનારને આવા સામવાળા ઉદાર પુરુષની પ્રાપ્તિ થાય તેમાં નવાઈ નથી. મારું ભક્ત હૃદય જણાવે છે કે, આવા ઉદાર અને શક્તિશાળી પુરુષને મેળવવા હું ભાગ્યશાળી થયેલ છું. અને વળી મારું મન ટેકે પામી શકે એવા આપ છે. આપને જોઇ આપ મારા અશ્રયદાતા હૈ। એમ મારું મન કહે છે. આપના મને આધાર છે. અને આપ વિમળનાથ ! મારા વહાલા છે, આપના ઉપર મને ખૂબ વહાલ આવે છે અને છેવટે આપ મારા આત્માના આધાર છે. આપ વગર તે હું કચાંય રખડતા હોત, પણ આપ મારા ટકા છે એટલે હું વહેલામોડો આપ જેવા થઇ શકવાની આશા સેવતા હાલ તો અહી ટકી રહ્યો છું. ભક્તહૃદય પ્રભુના ગુણ ગાવા માંડે છે, ત્યારે બધા જીણુ વર્ણવી બતાવે છે. તેમાં જ ભક્તની ભક્તિ અને મહત્તા છે અને તે ઉપર જ ભક્ત પેાતાની સવ આશા બાંધે છે. આપનાં દર્શન કેવાં પવિત્ર છે, કેટલાં છે તે આપને તરતમાં જ જણાવું છું. આપ અવધારશે અને મને આપનાં દન આપશે। અને અંતે મને તમે જે સ્થાનકે છે ત્યાં લઈ જશે. (૪)
પાઠાંતર-- સાહેબ ’ સ્થાને પ્રતવાળા ‘સાહિબ' પા લખે છે.
શબ્દા—સાહેબ – માનને યાગ્ય, માટા, ઉપરી. સમરથ = સમ, શક્તિશાળી, બહાદુર. તું = આપ. ધણી = તેને માલિક તરીકે મેળવીને. પામ્યો = મેળવ્યો, પ્રાપ્ત ક્યોં. પરમ = ખૂબ, ધણે. ઉદાર = પૈસા આપનાર, ખ`નાર, વિશાળતાવાળા. મન = મારું મન, જીવન. વિસરામી = વિશ્રામી, જ્યાં આરામ પામે તેવુ. ૫ = ગમી જાય તેવા, પ્રેમાળ, વહાલા. આમચા = આત્માને, મારા આત્મા, મારો.
વાલહા ૩૪
આધાર = ટેકો. (૪)