Page Text
________________
આનંદઘન-વીશી દરિસણ દીઠે જિનતાણું રે, સંશય ન રહે વેધ; દિનકર કરભર પરંતા રે, અંધકાર પ્રતિષેધ. વિમલ જિન પ
અર્થ– શ્રી તીર્થકર દેવનાં દર્શન પામીને, તેને જોઈને, કઈ પણ પ્રકારના વિરોધનું સ્વપ્ન પણ આવે નહિ; જેમ સંસારમાં સૂર્ય એક હાથ જેટલે પસાર પામે, ત્યાં અંધારાની અટકાયત થાય છે તેની પેઠે, અથવા સૂર્ય મેં કિરણને સમૂહ છે, તે પસાર થતાં અંધારાને નાશ થાય છે તેની પેઠે. (૫)
ટો–દર્શન દેખીને શ્રી વીતરાગને સંશય-મનભ્રાંતિને વેધ ન રહે, જેમ દિનકરસૂર્યનાં કિરણ પ્રસરતે હવે અંધકારને પ્રતિષેધ થાય, તેમ જિન દર્શને મારું મિથ્યાત્વ નિષેધ થાય. (૫)
વિવેચન-આપનું દર્શન કેવું સરસ છે, તે હું ગણું બતાવું છું. જિનેશ્વરનાં દર્શન કરવાથી મનમાં વેધ એટલે સામા પડવાપણને સંશય રહેતો નથી. વ્યવહારમાં કહેવાય છે કે સંચામાં વિનરૂતિ એટલે જેને મનમાં સંશય પડે, તે મય જે થાય, તે વિનાશ પામે છે. પણ આપનું દર્શન તે એવું સરસ છે કે મનમાં જે સંશય હેય, શંકા હોય, તે ભાંગીને સ્વયમેવ ભુક્કો થઈ જાય છે. ગુરુ મહારાજ મૌન રહે તેનાથી શિષ્ય જેમ શંકા વગરના થઈ જાય છે, તેમ આપને દૂરથી દેખવાથી બધા સંશ-શંકાઓ નાશ પામી જાય છે. અને વિરોધ બધે નાશ પામે છે. જેમ દિનકર એક હાથ જેટલે પસાર પામે, ત્યાં અંધારાને નાશ થઈ જાય છે, તેમ આપનાં દર્શનથી વિરોધ સર્વ નાશ પામે છે. સૂર્ય તે એક હાથ લા દેખાય છે, પણ તે જ્યારે દેખાય ત્યારે સર્વ અંધકારને અટકાવ થઈ જાય છે. સૂર્યથી જેમ અંધારું અટકે છે, તેમ આપનાં દર્શનથી સર્વ વિધ અટકી જાય છે અને ચારે તરફ અજવાળું–જ્ઞાનને ઉધોત–થઈ જાય છે. આપ આવા પ્રકાશમય હોવાથી આપનું દર્શન મને ખૂબ વહાલું લાગે છે અને મારું મન એમાં રાખે છે અને આપને આદર્શ પણ મને કમનીય લાગે છે. આવા આપના દર્શનથી મારાં સર્વ કામ ફળે, સફળ થાય એ બાબતની મારા મનમાં જરાય શંકા નથી. અને આપને મારા આદર્શ તરીકે હું સ્વીકારી લઉં છું. (૫)
પાઠાંતર–“દરિસણ દીઠે જિન તણે રે' પાઠ પ્રથમ પંક્તિમાં મૂકે છે. “સંશય ન રહે ભેદ' એવો પાઠ બીજા પાદમાં મૂકે છે અથવા આ પંક્તિ મૂકી દે છે. “દીઠે' સ્થાને પ્રતમાં “દીઠે' ' પાઠ છે. તે જની. કાજરાતી છે. * તણું રે’ સ્થાને એક પ્રકાર ‘તણી’ પાઠ લખે છે, તે લિંગવ્યત્યય છે. “સંશય’ સ્થાને એક પ્રતમાં “સ ” પાઠ છે. “ રહે’ સ્થાને પ્રતિકાર “રહૈ” પાઠ આપે છે, તે જૂની ગુજરાતીને લઈને છે. પસરતા રે' સ્થાને એક પ્રકાર “વરસતાં રે’ એ પાઠ આપે છે. (૫) | શબ્દાર્થ-દરિસણ = દર્શન, દેખવું તે. દીઠે = જોયે, મળે, પ્રાપ્ત થશે. જિનતણું = તીર્થકર મહારાજન. સંશય = શંકા, સંદેહ. ન રહે = થાય નહિ, નીપજે નહિ, વેધ = વાંધા, વચકો. દિનકર = સૂય. કરભર = હાથ જેટલે, જેનું માપ હાથ થાય છે તે. પરંતા = પસાર પામતાં, પ્રસરતાં. અંધકાર = અંધારું, તિમિર. પ્રતિવેધ = ને નાશ, અટકાયત. (૫)
| SR No. | 005730 |
| Book Title | Anandghan Chovisi |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Motichand Girdharlal kapadia, Ratilal D Desai |
| Publisher | Mahavir Jain Vidyalay |
| Publication Year | 1985 |
| Total Pages | 540 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 12 MB |