________________
૧૩ : શ્રી વિમળ જિન સ્તવન
[ ૨૬૧
ઢબે
આ સ્તવનને જ્ઞાનવિમળસૂરિના અનનીચે મુજબ છે (ફેરફાર સાથે) : હવે તેરમા તીર્થંકર વિગતમલ તે ગયા છે કના મેલ જેતુથી તે શ્રી વિમલનાથનું સ્તવન કરે છે. ઘણા હુષે કરી વિમલ કહેતાં ક`મલરહિત શ્રી વિમળ જિનેશ્વર જે વારે નયણાંએ દીઠા તે વારે દુઃખ, ચતુતિભવદાહગ-મિથ્યાત્વ અજ્ઞાન જનિત, તે વેગળાં ગયાં; સુખસ પદ આત્મજનિત, તેને ભેટીને પ્રસન્ન થયા. સમરથ ધી'ગ ધણી માથે કીધા, તે વારે બેટજન મેહાર્દિક કુગ્રહુ અથવા ખલજન તેણે ગજી જીતી ન શકે. (૧)
વિવેચન—આ તેરમા વમળનાથ કે બીજા કેઇ પણ તીથ કરને દેખવાથી ચાર ગતિનાં સર્વ દુઃખા દૂર ગયાં, અને દુર્ભાગ્ય પશુ ગયું. ચારે ગતિમાં દુઃખ ને દુઃખ જ છેઃ દેવગતિમાં બીજા દેવાના ઉત્કષ જોઇ તેમની પ્રત્યે અસૂયા થાય છે અને મરણ નજીક આવે ત્યારે જ્યાં ત્યાં જન્મપીડા થવાની છે, એ વિચારથી દુઃખ જ છે. અને મનુષ્યગતિમાં વૈર વિરોધ, નિંદા, ભયે, અપવાદ, અવર્ણવાદ અને ખારથી દુઃખ ને દુઃખ જ છે. તિયચ ગતિમાં તે સમજે પણ એલી શકે નિહુ. અને નાકરમાં તે પરસ્પર જીવેા જ દુઃખ આપે છે, ક્ષેત્રની વેદના પણ સખત ઠં'ડી અને અસહ્ય ગરમીનું દુઃખ. એમ ચારે ગતિમાં દુઃખ દુઃખ અને દુઃખ જ છે. પણ પ્રભુના દ નથી, ભક્તિયોગને કારણે, એ સર્વ દુઃખ દૂર થઈ જાય છે, એ ભક્તને એક મેટા લાભ થયા. અને બીજો મોટો લાભ દુર્ભાગ્યના નાશના છે. ભવિષ્યમાં સપીડા દુર્ભાગ્યથી થાય છે. દુર્ભાગ્ય એટલે ખરાબ નસીબ, કમનસીબી. પણ પ્રભુપૂજાથી ખરાબ નસીબ હોય તે પણુ, સંક્રમણુ, પરાવન અને અપવનને યાગે, ફરી જાય છે. આ રીતે પ્રભુભક્તિ કે પ્રભુદનથી દુઃખ અને દુર્ભાગ્ય દૂર થઇ જાય છે. પ્રભુના ખરા ભક્તને દુઃખ સહન કરવાનું હોય જ નહિ; ભૂતકાળનું દુ:ખ અને ભવિષ્યમાં થનારી પીડારૂપ દુર્ભાગ્ય દૂર ખસી જાય છે, તેથી રીઝને સેવક માલે છે કે વિમળનાથ પ્રભુનાં દર્શીન થવાથી પેાતાનાં દુઃખ અને દુર્ભાગ્ય દૂર થઇ ગયાં. પ્રભુદર્શનના લાભ લેવાઇ ગયા છે તેનું આ અનાયાસે થતુ ફળ સમજવું, કારણ કે ખરા ભક્ત તો પૂજાનું ફળ ઇચ્છે જ નહિ, પણુ આ ફળ તો થાય જ છે, કારણ કે તે અનિવાર્ય ફળ છે. આવું સુંદર ફળ આપનારની ભક્તિ કરવાનું મન જરૂર થાય એમાં જરા પણ નવાઇ નથી.
અને આ તા દુઃખ ને દુર્ભાગ્ય ન થવાથી નકારાત્મક વાત થઈ, પણ હવે એ હકારાત્મક વાત કરે છે : સીધી રીતે સુખ અને સપત્તિ સાથે મેળાપ થાય છે એ પ્રભુદનનું હકારાત્મક કુળ છે. સુખ એટલે ઇષ્ટપ્રાપ્તિથી થતા આનંદ. એમાં વ્યાવહારિક ઋદ્ધિ મળે, અનુકૂળ સંતતિ થાય, સારી રીતે ખાવાનું અને સારા સોબતીએ; ટૂંકામાં સર્વ અનુકૂળ જોગ આવી મળે અને નિશ્ચયદૃષ્ટિ કે સુંદર જ્ઞાન થાય, સાચા-ખોટાને ખરાબર એળખાય અને સુદેવ, સુગુરુ અને સુધની પ્રાપ્તિ થાય. આવી રીતે પ્રભુદર્શનને પરિણામે સુખ અને સ'પત્તિ આવી મળે. આ સવ કળા વગર ઇચ્છાએ મળે છે. જે માગે તેને એ ફળે મળે, પણ તે તરફ દરકાર ન હોય તેને પણ એવાં ફળની ભેટ થાય છે, એટલે એને બધી વાતે સુખ સુખ અને સુખ જ મળી આવે છે. એને બધી રીતે આનંદ વતે છે અને તે પણ વગર માગ્યે મળે છે.