________________
પ્રીતિરતિકાવ્ય' | ર૩૩
जगति साक्षिणि यं समशिश्रियद् विबुधगीतयशोविजयश्रियम् ।।१०८।। * श्रुत्वाऽथ स्मृतिभूरनेकवचनैर्लोकास्यकौटुम्बिकैः
सार्द्धं येन निजप्रियापरिणयाभिष्वङ्गवार्ता मुहुः । उन्मीलत्रिवलीतरङ्गिततरभ्रूनृत्यदीक्षागुरुः
क्रीडकोपविपाटलद्विनयनीव्याघूर्णनाभ्यासवान् ॥१॥(१०९)। * निष्पीतासवरागविस्मितपटुप्रस्पन्दमानाधरम्
श्रीमद्भिर्दशनैर्दशन्निव रुषा प्रस्वेदधाराः किरन् । दाद् दिग्जयदायिनीं निजधनाकोटिमास्फालयन मिथ्यादर्शनमन्त्रिणं प्रति जवादेतद् बभाषे वचः ॥२॥(११०)। मद्बाणेन हरोऽपि गोपितमहायोगातुरं चुखंभे सा वार्ता किमु तापसश्रुतिपथो नोन्माथिनी पप्रथे । येनासावधुना धुनान इव मनायासमालिङ्गनप्रेम्णा मामवगण्य मन्दरगिरि सिंहाभिमानीक्ष्यते ॥४॥(११२)। मत्सम्मोहनकाण्डताण्डववशादिङ्मूढतामाश्रयन् भिक्षोरस्य न. गच्छति स्मृतिपदं किं नन्दिषेणो मुनिः । सम्प्रत्यस्य मदीरितप्रणयिनीवक्षोजकस्तूरिकाच्छायाच्छादितचेतसः शुभपथि स्थातुं किमालम्बनम् ?।।९।।(११७)।।
- अंतिम वृत्त उत्फुल्लस्थलपद्मसद्मनि चिरं रागी स पुष्पन्धयः सन्तुष्टोऽपि कथं रथाङ्गमिथुनोल्लासं जड: स्पर्धताम् । एकेनाधिकमाम्बुजं मधु यतो मेने दृढासेवनात् तेनेऽन्येन पुनः प्रियाधरसुधासन्तोषिणा पारणम् ।।२१।।(१२९)।।
स्वागमं रागमात्रेण द्वेषमात्रात्परागमम् ।
न श्रयामस्त्यजामो वा किंत मध्यस्थया दृशा ॥ અમે માત્ર રાગથી સ્વ એટલે જૈન આગમનો આશ્રય કે માત્ર દ્વેષ વડે પર એટલે જૈનેતર આગમનો ત્યાગ કરતા નથી, પરંતુ મધ્યસ્થ દૃષ્ટિથી અવલોકન કરી યથોચિત કરીએ છીએ.
ઉપાધ્યાય યશોવિજય
('धनसार')
